Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2610 Esas 2015/3894 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2610
Karar No: 2015/3894
Karar Tarihi: 10.09.2015

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2610 Esas 2015/3894 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkum olduğuna ve bu suçu işlediğine karar verdi. Sanığın eski hale getirme talebinin kabul edilememesi gerektiğine hükmedildi ve yerel mahkeme kararının hukuken yok hükmünde olduğu belirtildi. Sanığın hayvan yemini nakledip teslim etmediği ve mal edindiği anlaşıldı. Sanık daha önce de mahkumiyet geçmişi olduğundan infaz rejimi uygulaması gerektiği belirtildi. Kararda, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 311. maddesine atıfta bulunuldu. Ayrıca, Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesine göre daha önce mahkum olmuş olan sanıkların mükerrerlere özgü infaz rejimi uygulanması gerektiği açıklandı.

23. Ceza Dairesi 2015/2610 E. , 2015/3894 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gerekçeli kararın beyan edilen adrese tebliğ edildiği tarihte sanığın başka suçtan cezaevinde tutuklu olduğu ve öğrenme üzerine sanığın eski hale getirme ve temyiz istemini içerir dilekçe verdiği, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nın 311. maddesine göre eski hale getirme istemini inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olması nedeniyle eski hale getirme talebinin kabulüne ilişkin 03.10.2011 gün ve 2008/924 E, 2010/782 Karar sayılı yerel mahkeme kararının hukuken yok hükmünde olduğu ve sanığın eski hale getirme isteminin kabulüne karar verilerek yapılan temyiz incelemesinde:
Sanığın şikâyetçiye ait hayvan yemini kamyona yükleyip nakliye sözleşmesinde belirtilen yere teslim etmeyerek mal edindiği anlaşıldığından hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkûmiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrerlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.09.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.