MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR
HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen1 03/01/2011 tarih ve 2010/71-2011/2 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin “Namlı Pastırmacı” ismiyle 1929 yılından bu yana faaliyet gösteren, tanınmış bir şirket olduğunu, “NAMLI” ibaresinin müvekkilince kullanımı sonucu ayırt edicilik kazandığını, önceliki olarak anılan ibare üzerinde hak sahibi olduğunu, müvekkilince 2008/34847 sayılı “NAMLI SİNCE 1929+Şekil” ibareli marka için tescil başvurusunda bulunulduğunu, davalı kurumca, 35. sınıfın 08 alt grubundaki “müşterilerin malları elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için çeşitli malların bir araya getirilmesi hizmetleri (belirtilen hizmetler perakende, toptan satış mağazaları, elektronik ortamlar, kataloglar vb. diğer yöntemlerle sağlanabilir)” hizmetler yönünden, 2002/32785 sayılı “NAMLI” ibareli, 2005/44398 sayılı “NAMLI” ibareli, 2007/60041 sayılı ”NAMLI PASTIRMACI” ibareli markaları mesnet alarak 556 sayılı KHK 7/1-b maddesi uyarınca marka tescil başvurusunun reddine karar verildiğini, anılan karara karşı yapılan itirazın ise YİDK tarafından reddedildiğini, müvekkilinin anılan ibare üzerinde gerçek anlamda hak sahibi olduğunu, bu hususun redde mesnet markalar hakkında müvekkilince açılan davalarla da sabit olduğunu, müvekkilinin reddedilen 35.08 sınıfta tescilli 2006/50734, 2007/62072 ve 2003/36960 sayılı markalarının bulunduğunu, başvuru markasının müvekkilinin markalarının devamı olduğunu ileri sürerek YİDK’nın 2010-M-256 sayılı kararının iptalini, başvuru markasının reddedilen hizmetler yönünden tescilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; başvuru markası ile redde mesnet alınan markaların ayırt edilemeyecek düzeyde benzer olduğunu, 556 sayılı KHK 7/1-b maddesi koşullarınını oluştuğunu, müvekkilinin karar tarihindeki duruma göre değerlendirme yaptığını, redde mesnet markalar hakkındaki davaların kesinleşmediğini, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacı şirketin 21.02.1991 tarihinde kurulduğu, kurucu ve ortakların Emin Mepa’nın eş ve çocukları, Emin Mepa’nın da Naim Mepa’nın çocuğu olduğu, davacı şirket ortakları ve seleflerinin yahut üst soylarının şirket unvanı dışında NAMLI ibareli bir tescillerinin bulunmadığı, fakat dosya içerisinde bulunan ilki 1959 tarihli olan ve müteakip yıllara ait belgelerden, davacı ortaklarınca, üst soylarına ait işyeri ile ilgili olarak NAMLI PASTIRMACI adının vergi daireleri, ticaret odası gibi kuruluşlarda, iş ve tanıtım evraklarında tescilsiz biçimde kullanıldığı, redde mesnet marka sahibinin 28.11.1984 tarihinde Hisar Gıda Pazarı unvanıyla odaya kayıt olduğu, 15.10.1987 tarihinde unvanını Namlı Pastırmacı olarak değiştirdiği, başvuru markası ile redde mesnet markaların asıl ve ayırt edici unsurunun “NAMLI” ibaresi olduğu, anılan markalar arasında görsel, sescil ve anlamsal olarak karıştırılmaya neden olacak derecede benzerliğin bulunduğu, 35/8. sınıf hizmetlerin markaların kapsamında olduğu, redde mesnet alınan 2002/32785 sayılı “NAMLI” ibareli marka ile 2005/44398 sayılı “NAMLI” ibareli markalar hakkında YİDK kararının iptali istemiyle açılan davalarda verilen kesinleşmiş mahkeme kararlarıyla, anılan markaların müşterilerin malları elverişle şekilde görmesi ve satın alması için malların bir araya getirilmesi hizmetleri yönünden hükümsüzlüklerine karar verildiği, redde mesnet 2007/60041 sayılı marka hakkında tescil sonrasında davacı tarafça hükümsüzlük istemli dava açıldığını, redde mesnet markaların hükümsüz kılındıkları bir kısım davalarda davacının NAMLI ibaresini markasal olarak kullanım önceliğine sahip olduğunun tespit edildiği, ancak davacının anılan hizmetler yönünden son başvuru tarihinden evvel kesinleşmiş bir başvuruya dayalı bir marka tescilinin bulunmadığı, redde mesnet 2002/32785 ve 2005/44398 sayılı markalar hakkında verilen YİDK kararlarının, davacı itirazlarının kabulüyle iptallerine karar verilerek anılan markaların tescillerinin hükümsüz kılınmasıyla önceliklerini geriye doğru başvuru tarihi itibariyle kaybettikleri, bu sebeple 2002/32785 ve 2005/44398 sayılı markaların başvurunun reddine mesnet alınamayacağı, ancak redde mesnet 2007/60041 sayılı markanın marka tescilinin sağlandığı, anılan marka hakkında kurumun verdiği karar hakkında yargılama sürecinin işlemediği, sonradan 2007/60041 sayılı marka hakkında açılan hükümsüzlük davasının sonuca etkili olmadığı, kurumun karar tarihindeki hukuki duruma göre karar verdiği, YİDK karar tarihi itibariyle 2007/60041 sayılı markanın tescilli olduğu, hükümsüzlük davasının sonucunun davalı kurumca bekleneceğine dair yasal yükümlülüğün bulunmadığı, kurum kararının redde mesnet 2007/60041 sayılı marka yönünden sonucu itibariyle yerinde olduğu, davacının marka başvuru tarihinde aynı ibareli aynı hizmetlerde tesccli markasının bulunmadığı, tescilsiz kullanımının olduğu, davacının marka başvurusunun, işletmesi ile özdeşleşmiş asli unsurlarını içeren, işletmesel köken itibariyle önceki tescilli markası ile bağlantılı olduğu mesajını açık biçimde veren, önceki markaların serisi olarak algılanmasında tereddüt bulunmayan, tüketici nezdinde bıraktığı ayırt edici izlenimi koruyan, asli unsur yanında bazı ekler de içeren, davalının markasından bağımsızlaşmış, yeni ve seri bir marka olmadığı, davacının 2003/36960 sayılı “NAMLI” ibareli aynı sınıftaki tescil başvurusunun reddine dair kurum kararının iptaline karar verildiği, ancak anılan markanın seri marka olarak dayanak oluşturamayacağı, 2003/36960 sayılı markaya yönelik YİDK kararı hakkında Ankara 3 Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nin 18.12.2007 gün ve 2006/478 esas, 2007/264 karar sayılı kararının kesinleştiği 12.11.2010 tarihinden sonra 2003/36960 sayılı başvurunun 35/8. sınıf hizmetler bakımından ilâna çıkarılacağı, ilana itirazlarda ne tür kararlar verileceğinin bilinemediğinden başvuru markası için kazanılmış hakka dayanak oluşturmayağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.