3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/8717 Karar No: 2019/16320 Karar Tarihi: 18.09.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8717 Esas 2019/16320 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkemenin verdiği karara göre, müştekinin nişanlısını rahatsız ettiği iddiası üzerine tartışma çıkmıştır. Tartışma sırasında müştekinin sanığın nişanlısına küfür etmesi ve ona vurması üzerine sanıklar müştekiyi yaralamıştır. Mahkeme, müşteki tarafından sanığa yönelik haksız tahrik oluşturan bir fiil bulunmadığına karar vermiş ve sanığın haksız tahrik indirimi yapılmasını talep etmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin bazı ibareleri iptal ettiği 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, infaz aşamasında dikkate alınabileceği için hükmün bozulması gerekmemiştir. Kararda geçen kanun maddeleri, TCK'nin 29. ve 53. maddeleridir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi, haksız tahrik indirimini düzenlemektedir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ise, mahkeme kararlarına karşı temyiz başvurularını düzenlemektedir.
3. Ceza Dairesi 2019/8717 E. , 2019/16320 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Tarafların arkadaş olduğu, müştekinin yine tarafların arkadaşı olan inceleme dışı sanık ..."nin nişanlısını rahatsız ettiği iddiasını konuşmak ve yüzleştirmek üzere suç tarihinde sanıkların müştekiyi bulunduğu yerden araçla aldıkları ve burada çıkan tartışmada müştekinin inceleme dışı sanık ..."nin nişanlısına küfür etmesi ve ..."ye vurması üzerine sanıklarca yüzünde sabit ize neden olacak şekilde yaralandıkları olayda müştekiden sanığa yönelmiş haksız tahrik oluşturan bir fiil bulunmadığı halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik indirimi yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini karşı temyiz bulunmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 18.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.