Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/2473 Esas 2020/2852 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

2007 yılında yapılan genel arazi kadastrosu sırasında ... ili, ... ilçesi, ... köyü 104 ada 10 parsel sayılı 10.900,08 m² yüzölçümündeki taşınmazın kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle fındıklık niteliği ile ... adına tespit edildiği, 17.08.2007 - 17.09.2007 tarihleri arasında ilan edildiği, itiraz edilmeksizin kesinleşmekle 18.09.2007 tarihinde tapuda tescil işleminin yapıldığı, daha sonra satış yoluyla davalı ...’e geçtiği anlaşılmaktadır.
Davacı ... vekili 15.09.2017 tarihli dava dilekçesinde; ... ili, ... ilçesi, ... köyü 103 ada 24 ve 104 ada 10 parsel sayılı taşınmazların eski tarihli memleket haritasına göre orman sayılan yerlerden olduklarını, ormandan edinildiklerinden zilyetlikle kazanılamayacaklarını ileri sürerek tapu kayıtlarının iptal edilip orman niteliği ile Hazine adına tapuya tescillerine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; çekişmeli taşınmazların orman sayılmayan yerlerden olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Yargılama sonunda mahkemece;davanın kısmen kabulüne, dava konusu 104 ada 10 parsel sayılı taşınmazın fen bilirkişi tarafından düzenlenen 09.03.2018 havale tarihli krokili raporda (A) ve (B) harfleri ile işaretlenen sırasıyla 1.210,18 m² ve 1.200,74 m² yüzölçümlü kesimlerinin, 103 ada 24 sayılı parselin tamamının tapu kaydının iptal edilip orman niteliği ile Hazine adına tapuya tescillerine, fazlaya ilişkin isteğin reddine karar verilmiş, hüküm hakkında davacı ... vekili tarafından istinaf yoluna gidilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesinin 14.03.2019 gün ve 2018/2287 E., - 2019/460 sayılı kararı ile; ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 16.03.2018 gün ve 2017/505 E. - 2018/220 K. sayılı kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğundan davacı ... vekilinin istinaf başvurusunun esastan teddine, davalı kişi vekilinin istinaf dilekçesinin süreden reddine karar verilmiş, hüküm davacı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; orman sayılan yer iddiasıyla açılan tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 3116 sayılı Kanun hükümleri uyarınca 1947 yılında yapılıp 1948 yılında kesinleşen orman kadastrosu, daha sonra 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanunla değişik hükümleri uyarınca 1975 yılında yapılıp kesinleşen aplikasyon ve 2.madde uygulaması vardır.
Davacı ... vekilince karar; dava konusu ... ili, ... ilçesi, ... köyü 104 ada 10 parsel sayılı taşınmazın 09.03.2018 havale tarihli kadastro bilirkişisi Serhat
Uzuner"in raporunda (C) harfi ile gösterilen kısmına yönelik temyiz edilmiş ise de incelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından orman kadastrosu, eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli 104 ada 10 parsel sayılı taşınmazın (C) harfi ile gösterilen kısmının orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen kişi yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına 10/09/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.