Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62/1, 53/6. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin eksik soruşturmaya, tayin edilen ceza miktarına; katılanlar vekilinin ise cezanın düşük tayin edildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 20:00 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki arazi taşıtı ile 0,67 promil alkollü vaziyette, meskun mahalde, iki yönlü asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, olay mahalline geldiğinde, seyir şeridi üzerinde bulunan asfalt tümsekten kaçmak adına sola doğrultu değiştirdiği sırada, seyir yönüne göre sol taraftan sağ tarafa geçmek üzere yola giren 10 yaşındaki müteveffa yayaya sol şerit üzerinde çarpması sonucu ölümüne sebebiyet verdiği, mahkemece sanığın asli kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda; sanığın bilinçli taksirle öldürme suçundan cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; Adli Tıp Kurumunun bilimsel verilere dayanarak oluşturduğu görüşlere ve Dairemizin yerleşmiş uygulamalarına göre, 100 promilden fazla alkol miktarı güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracağından, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğinin kabul edildiği, somut olayda, kaza esnasında 0,67 promil olduğu anlaşılan sanığın savunmasının aksine, almış olduğu alkolün verdiği etki ile emniyetli bir şekilde araç kullanamayacak olmasına rağmen araç kullandığına dair dosyaya yansıyan ve itibar edilir nitelikte bir delil bulunmadığı gözetilerek, sanık hakkında bilinçli taksir koşullarının oluşmadığı gözetilmeksizin, eylemin bilinçli taksirle işlendiğinin kabulü ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 22/3. maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 12/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.