Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/4694 Esas 2020/8418 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4694
Karar No: 2020/8418
Karar Tarihi: 10.09.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/4694 Esas 2020/8418 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir petrol istasyonundan 20 TL değerinde yakıt aldıktan sonra ödeme yapmadan ayrılmıştır. Güveni kötüye kullanma suçundan yargılanan sanık, müşteki tarafından şikayet edilmeden önce düşmüş hükümle serbest kalmıştır. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir kararına göre, sanığın eylemi zilyetliğin devrini içermemesinden dolayı hırsızlık suçunu oluşturmaktadır. Bu nedenle, düşme kararının kanuna aykırı olduğu ve hükmün bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 maddesi, 6763 sayılı Kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2020/4694 E. , 2020/8418 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme

Güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında şikayetten vazgeçme nedeniyle verilen düşme hükmü, O yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz dilekçisi kapsam ve içeriğinden, sanığın müşteki ...’a yönelen eylemine ilişkin olduğunun anlaşlılması karşısında; bu eylemle sınırlı olarak yapılan incelemede;
Sanığın .... plaka sayılı araç ile petrol istasyonundan 20 TL tutarında yakıt aldığı; fakat ücretini ödemeden ayrıldığı, bu şekilde sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Her ne kadar mahkemece sanığın eyleminin güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğundan bahisle sanık hakkında mağdurun şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle düşme hükmü kurmuş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 12/06/2012 tarih ve 2011/15-440 Esas ve 2012/229 Karar sayılı kararı gereğince; olayda zilyetliğin devrinin söz konusu olmaması karşısında; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 141/1 maddesinde öngörülen ve 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma kapsamına alınan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek, sanığın üzerine atılı suç yönünden şikayet yokluğundan bahisle yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazının bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 10/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.