MAHKEMESİ : Edremit 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/03/2013
NUMARASI : 2012/430-2013/163

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili; davacınm 1990 yılından beri davalı İ.. M..nda, şoför, bahçıvan, temizlik işçisi, kanalizasyon işçisi vs. gibi ihtiyaç duyulan her alanda kesintisiz olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, tazminat ve alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, hafta tatili, fazla mesai ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili; davacının, şoför olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı olarak feshedildiğini, tazminat ve alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiği gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Kıdem tazminatına ve diğer alacaklara esas alınması gereken hizmet süresi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu"nun 2 ve 6. maddelerinde açıkça belirlendiği üzere, sigortalılığın oluşumu yönünden çalışma olgusunun varlığı zorunludur. Eylemli veya gerçek biçimde çalışmanın varlığı saptanmadıkça, hizmet akdine dayanılarak dahi sigortalılıktan söz edilemez. Fiili veya gerçek çalışmayı ortaya koyacak belgeler, işe giriş bildirgesiyle birlikte 506 sayılı Kanun"un 79. maddesinde belirtilen sigortalının gün sayısını, kazanç durumunu, çalışma tarihleriyle birlikte ortaya koyan aylık sigorta gün bilgileri ile Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin 17. maddesinde belirtilen 4 aylık prim bordroları gibi Kuruma verilmesi zorunlu belgelerdir. 506 sayılı Kanun"un 79/10. maddesinde bu tür hizmet tespit davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge veya yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması salt, bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması koşuluyla, bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken komşu işyerleri kayıtlı çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kim diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
Somut olayda, davacının, davalıya ait işyerinde Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre, 15.01.1991-31.12.1992, 22.02.1993-31.12.1993, 01.06.1996-02.11.2000, 14.07.2001-31.10.2003, 20.02.2004-30.06.2004, 25.03.2005-28.02.2010 tarihleri arasında üç ayrı sicil nolu işyerinde çalıştığı, çalışmalarının kesintili olduğu, mahkemece, 15.01.1991-23.02.2010 tarihleri arasında kesintisiz olarak 19 yıl 1 ay 8 gün çalıştığının kabul edildiği, davacı tanıklarının aynı köyde oturduklarını beyan eden kişiler olduklarını ve kesintisiz çalışma olduğunu beyan ettikleri,yukarıda anılan tanık niteliğinde olduklarına dair dosyada belgelerinin bulunmadığı anlaşılmış olup, tanıkların, kesintisiz fiili çalışma iddia edilen sürelerde aynı köyde oturup oturmadıkları, muhtar, ihtiyar heyeti üyesi veya aza vs. Olup olmadıklarına dair belgeler getirtilerek sonucuna göre çalışma süresinin belirlenmesi ve tazminat ve alacak hesabının sonucuna göre yapılması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.