MAHKEMESİ : İSTANBUL 2. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 01/12/2015 gün ve 2015/13 - 2015/273 sayılı kararı onayan Daire"nin 20/09/2017 gün ve 2016/2076 - 2017/4587 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin tek başına hissedarı olduğu Bobix Tekstil Gıda Tic. San. Ltd. Şti."nin satışa arz ettiği ürünlerin "Bobix" markası ile yurt içinde ve yurt dışında tanındığını, "Bobix" markasının davacı tarafından 2009/65893 sayı ile tescilli olduğunu, davalı tarafın da "Bobixlife" markasını TPE"de tescil ettirdiğini, davacı ile davalının markalarının 25. sınıf kapsamında çocuk tekstilinde faaliyet gösterdiğini, davalı tarafın markasının "Bobixlife " olarak tescil ettirilmiş ise de, burada asıl ve ayırt edici unsurun Bobix sözcüğü olduğunu, ekinde yer alan life kelimesinin ayırt edicilik ve farklılık oluşturmayacağını, davacı müvekkilinin Bobix Tekstil Gıda Tic. San. Ltd. Şti. ticaret unvanını kullandığını, bu hususun dahi davacı müvekkilin marka ve ticaret ünvanı bütünlüğünü sabit kıldığını ileri sürerek davalı tarafın marka tecavüzünün tespiti ile durdurulmasını, davalı adına tescil olunan "bobixlife" markasının hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, 556 sayılı KHK m. 4-2 gereği hükümsüzlük koşullarının oluştuğu, fakat tescil süresince davalı markasının korunması nedeniyle marka hakkına tecavüze ilişkin davacı yan taleplerinin reddine dair verilen kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.