MAHKEMESİ : Yargıtay 4. Hukuk Dairesi (İlk Derece)

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan incelemesi sonucunda ilk derece mahkemesi sıfatıyla Yargıtay 4. Hukuk Dairesince;
“DAVA: Davacı dava dilekçesinde özetle; yurdışında işçi olarak çalıştığını, merkezi Konya"da bulunan ENDÜSTRİ Holding A.Ş."ye ait satın aldığı bir kısım hisse senetlerine karşılık bir miktar Alman Markı ödediğini, sonradan yapmış olduğu araştırmalarda adı geçen şirket yöneticilerinin kendilerini dolandırdıklarını, yasaya ve mevzuata aykırı şekilde şirket hisselerini halka arzettiklerini ve bu şekilde haksız surette para aldıklarını öğrendiğini, bunun üzerine vermiş olduğu paranın iadesini birçok kez talep etmiş olmasına rağmen iade edilmediğini, bu nedenle şirket ve sorumluları hakkında Konya Cumhuriyet Başsavcılığı nezdinde şikayette bulunduğunu, 2005/28675 ve 2005/15262 sayılı dosyalar üzerinden soruşturma yapıldığını, ancak soruşturmalarda özensiz davranıldığını, delillerin toplanmadığını ve bu sebeple de takipsizlik kararları ile sonuçlandırıldığını, bu kararlara yapılan itirazların ise Karaman Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2006/735-822, 2007/175-172 ve 2007/128-122 D.İş sayılı dosyalarnda reddedildiğini, savcılık ve Ağır Ceza Mahkemesi"nin sözkonusu kararları nedeniyle hizmet kusuruna dayalı olarak Konya 2.İdare Mahkemesi"nin 2007/120-2007/1478 sayılı dosyasına açılan davanın reddedildiğini, kararın temyiz incelemesinin Danıştay 10.Dairesi"nce yapıldığını ve onandığını, bu nedenle savcılık aşamasında soruşturmayı yürüten ihbar olunan Cumhuriyet Savcıları ve söz konusu kararları veren mahkeme hakimleri ile Danıştay üyelerinin bu şekildeki yargısal faaliyetleri nedeniyle kusurlu davrandıklarını, bu sebeple zarar gördüğünü iddia ederek, maddi ve manevi tazminat talep etmiştir.
Davacının talebi ile ilgili olarak Dairemizin 2016/27 Esas sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılama sırasında, ihbar olunan Cumhuriyet Savcıları ile ilgili olarak tefrik kararı verilmiş, adı geçen yönünden dosya yukarıda belirtilen yeni esasa kaydedilmiştir.
GEREKÇE: Dava, ihbar olunan cumhuriyet savcılarının yargısal faaliyeti nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Dava şartı niteliğindeki görev sorunu, kendiliğinden ve öncelikle irdelenmeli ve ön inceleme aşamasında bu konuda bir karar verilmelidir. (HMK m.114, m.115 ve m.138)
28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6545 sayılı Yasa"nın 70. ve 86.maddeleri hükümleri uyarınca, suç soruşturması veya kovuşturması sırasında yapılan her türlü işlem veya alınan kararlar nedeniyle hakimler ve Cumhuriyet savcıları hakkında açılan davaların Ağır Ceza Mahkemeleri tarafından hükme bağlanacağı öngörülmüş; diğer yandan, CMK"nun 142. maddesi ile de zarara uğrayanın oturduğu yer Ağır Ceza Mahkemesi yetkili kılınmıştır.
Davacının Türkiye"deki yerleşim yerinin Bolu olduğu tespit edilmekle, Bolu Ağır Ceza Mahkemesi"nin yetkili ve görevli olduğu anlaşılmış, buna göre aşağıdaki şekilde hüküm tesis etmek gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçe uyarınca;
1-6545 sayılı Yasa"nın 70. maddesi ile değişik CMK"nun 141/3. maddesi ile 142. maddesi uyarınca mahkememizin GÖREVSİZLİĞİNE,
2-Dosyanın talep halinde görevli Bolu Nöbetçi Ağır Ceza Mahkemesi"ne gönderilmesine,
3-Takdiren para cezası tayinine yer olmadığına,”
dair oybirliği ile verilen 23.06.2016 gün ve 2016/49 E., 2016/39 K. sayılı karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Davacı tarafın temyiz isteminin süresinde olduğunun anlaşılmasından ve dosyadaki tüm kâğıtların okunmasından sonra gereği düşünüldü:
Dava, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 46. maddesine dayalı tazminat istemine ilişkindir.
Davacı yurt dışında işçi olarak çalıştığını, merkezi Konya"da bulunan ... Holding A.Ş."ye ait bir kısım hisse senetleri satın aldığını, karşılığında 54.000 Alman Markı ödediğini, sonradan yapmış olduğu araştırmalarda adı geçen şirket yöneticilerinin kendilerini dolandırdıklarını, yasaya ve mevzuata aykırı şekilde şirket hisselerini halka arz ettiklerini ve bu şekilde haksız surette para aldıklarını öğrendiğini, bunun üzerine vermiş olduğu paranın iadesini birçok kez talep etmiş olmasına rağmen iade edilmediğini, bu nedenle şirket ve sorumluları hakkında Konya C.Başsavcılığına suç duyurusunda bulunduğunu, Konya C.Başsavcılığının 2005/28675, 2006/24429, 2006/23954 ve 2006/14241 sayılı dosyaları üzerinden soruşturma yapıldığını, ancak soruşturmalarda özensiz davranıldığını, delillerin toplanmadığını ve bu sebeple de takipsizlik kararları ile sonuçlandırıldığını, bu kararlara yapılan itirazların ise Karaman Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/735-822, 2007/175-172 ve 2007/128-122 D.İş sayılı kararları ile reddedildiğini, Konya C.Başsavcılığının ve Karaman Ağır Ceza Mahkemesinin söz konusu kararları nedeniyle hizmet kusuruna dayalı olarak Konya 2. İdare Mahkemesinde açtığı davanın 2007/120 E.- 2007/1478 K. sayılı karar ile reddedildiğini, kararı temyiz etmesi üzerine Danıştay 10. Dairesince onandığını ve karar düzeltme talebinin de reddedildiğini, fakat idare mahkemesindeki yargılama sürecinin 6 yıl sürdüğünü, adil yargılama hakkının ihlal edildiğini, bunun üzerine başvurduğu Anayasa Mahkemesi tarafından ise başvuru yollarının tüketilmiş olmasının talep edildiğini, gerekli araştırmaları yapmadan kovuşturmaya yer olmadığına dair karar veren Cumhuriyet Savcıları, Karaman Ağır Ceza Mahkemesi Hâkimi, Konya 2. İdare Mahkemesi Hâkimleri ve Danıştay 10. Dairesi hâkimlerinin yargısal faaliyetleri nedeniyle zarar gördüğünü ileri sürerek 54.000,00 Alman Markı karşılığı Türk Lirası tutarında maddi tazminatın ve 10.000,00 TL manevi tazminatın yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı dava dilekçesinde ihbar olunanlar olarak; Konya Cumhuriyet Savcıları ... ve ... ile birlikte, Karaman Ağır Ceza Mahkemesi Başkanını, Konya 2. İdare Mahkemesi Hâkimlerini, Danıştay 10. Dairesi üyelerini, Danıştay 10. Dairesi tetkik hâkimlerini ve Danıştay Savcısını göstermiş, dava dilekçesi Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin (İlk Derece Mahkemesi Sıfatıyla) 2016/27 Esas sırasına kaydedilmiş, yargılama sırasında ihbar olunan Cumhuriyet Savcıları ... ve ... ile ilgili olarak tefrik kararı verilerek 2016/49 Esas sırasına kaydedilmiştir.
Özel Dairece yukarıda başlık bölümüne alınan gerekçe ile 6545 sayılı Yasanın 70. maddesi ile değişik CMK’nın 141/3 maddesi ile 142. maddesi uyarınca mahkemenin görevsizliğine, dosyanın talep hâlinde görevli Bolu Nöbetçi Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bilgi ve belgelere, Daire kararında açıklanan gerektirici nedenlere, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun olduğu tespit edilen Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın onanması gerekir.
SONUÇ: Davacının temyiz itirazlarının reddi ile Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 20.12.2017 gününde oy birliği ile karar verildi.