Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11675 Esas 2019/8030 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11675
Karar No: 2019/8030
Karar Tarihi: 14.11.2019

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11675 Esas 2019/8030 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 2009 ve 2010 yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyetine karar verdi. Suç tarihi olarak gerekçeli kararda \"2010-2011 Yılları\" yer almış ancak gerçekte suç tarihleri \"16.03.2011 ve 16.03.2012\" olarak düzeltildi. Her takvim yılı için kullanılan faturaların ayrı suçlar oluşturduğu ancak aynı yıl içinde birden fazla fatura kullanılması durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtildi. Mahkeme, sanık hakkında TCK'nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmediği konusunda isabetsizlik olduğunu ancak bu nedenle bozma yapılmadığını belirtti. Mahkeme, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi için Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiğine karar verdi. Karar, hukuka uygun işlemlerin yapıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı ve sanık müdafiinin temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği gerekçeleriyle onandı.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nin 43. maddesi, Zincirleme Suçlarda Ceza
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması

11. Ceza Dairesi 2016/11675 E. , 2019/8030 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından Mahkemece ayrıca hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Gerekçeli karar başlığında “2010-2011 Yılları” şeklinde eksik gösterilen suç tarihlerinin, suça konu faturaların gelir vergisi beyannamesinde kullanıldığı anlaşıldığından, “16.03.2011 ve 16.03.2012” olarak Mahkeme tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Her takvim yılı içinde kullanılan faturaların ayrı suçları oluşturması, ancak aynı takvim yılına ait birden fazla fatura kullanılması hâlinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK"nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliği, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümlerde eleştiri dışında bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA,14.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.