Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/1741 Esas 2019/12787 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1741
Karar No: 2019/12787
Karar Tarihi: 21.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/1741 Esas 2019/12787 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçu davasında sanıkları mahkum etti. Temyiz başvuruları incelenirken, birincil sanığın hükmüne yönelik istem, gerekçeli karar başlığındaki suç işlendiği zaman diliminin yazılmamış olması nedeniyle bozuldu. Dosya ve duruşma tutanakları göz önüne alındığında, diğer sanıkların temyiz nedenleri reddedildi ve hüküm onaylandı. Ancak, ikincil sanığın temyiz istemi, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 03/04/2018 tarihli ve 2014/851 Esas sayılı kararında belirtildiği gibi, farklı yargı çevrelerindeki ceza infaz kurumlarında başka bir suçtan hükümlü olduğu için savunmasının kısıtlandığı gerekçesiyle kabul edildi. Hükmün açıklandığı duruşmada hazır bulunmadığı için mahkumiyeti kararlaştırılan sanığın duruşmaya getirilmesi veya SEGBİS aracılığıyla bağlanması gerektiği belirtildi. Bu nedenle hüküm, savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle bozuldu. Kanun maddeleri, incelenen dava dönemine uygun olarak 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi ve 196. maddeleridir.

17. Ceza Dairesi 2019/1741 E. , 2019/12787 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
I- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."nun temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararında, aynı yargı çevresindeki Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararında farklı yargı çevresindeki Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmalardan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın hükmün açıklandığı son duruşmada hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak karar verilmesinin savunma hakkının kısıtlanması niteliğinde olduğunun belirtildiği, UYAP"ta yer alan bilgilere göre hükmün açıklandığı duruşmanın yapıldığı 05/03/2015 tarihinde başka bir suçtan dolayı ... Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda tutuklu bulunan ve duruşmalardan bağışık tutulma talebi bulunmayan sanığın, duruşmaya getirilmesi ya da SEGBİS aracılığıyla bağlanılması suretiyle duruşmaya katılımının sağlanması gerekirken yokluğunda mahkumiyetine karar verilerek 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 21/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.