MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08.11.2018 tarih ve 2018/427-2018/517 sayılı kararına göre; sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında, suça konu faturaların 213 sayılı VUK’nin 230. maddesinde öngörülen unsurları taşımasında zorunluluk bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bu hususa ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafii ve katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Aynı takvim yılına ait birden fazla fatura kullanılması hâlinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK"nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kabule göre;
a)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b)Suça konu olan faturaların KDV indiriminde kullanılması nedeniyle, en son tarihli faturaya göre “25.01.2008” olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “2007” şeklinde yanlış gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 14.11.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.