Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/15990 Esas 2022/13239 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, Antalya 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/53 esas sayılı dosyasında yapılan yargılama neticesinde Cumhuriyet savcısının katılmadığı 22/04/2015 tarihli duruşmada sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararda Cumhuriyet savcısının 20/05/2015 tarihli “görüldü” şerhi bulunduğu, Cumhuriyet savcısının 20/05/2015 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz ettiği, itiraz dilekçesinde kararın tebliğ tarihinin 14/05/2015 olarak gösterildiği ve Cumhuriyet savcısının itiraz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmeyerek, yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) İddianamede sanık hakkında TCK’nın 125/4. maddesinin uygulanması talep edildiği halde sanığın hakaret eyleminde aleniyet unsurunun oluşup oluşmadığı tartışılmadan hüküm kurulması,
2) Kabule göre ise;
a) Sanığın, hakaret eylemini, birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiil ile gerçekleştirmesi karşısında, TCK'nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Hakaret suçuna ilişkin özel hüküm olan ve daha lehe düzenlemeler içeren TCK'nın 129. maddesi yerine, aynı Kanunun genel tahrike dair 29. maddesinin uygulanması, c) 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Yılmaz Kayhan müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye farklı gerekçeyle uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağı ilkesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.