12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/6315 Karar No: 2020/2745 Karar Tarihi: 12.03.2020
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6315 Esas 2020/2745 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, bir otobüsün ön sol çamurluk kısmına çarpması sonucu, aracının kontrolünü kaybeden bir sürücüye yolculuk yaptığı sırada yaralanmalar meydana gelmiştir. Bu yaralanmalar sonucunda, otomobildeki iki yolcu basit tıbbi müdahalelerle tedavi edilebilecek durumda iken, sürücü ağır 4 kemik kırığı yaşamıştır. Adli Tıp Trafik İhtisas Dairesi raporunda, bu kazanın sanığın kusuru sonucu gerçekleştiği belirtilmiştir. Yapılan yargılamalar sonucunda, sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyeti gerektiğine karar verilmiştir. TCK'nın 89/4, 50/1-a, 52/2, 53/6 maddelerine göre hüküm verilmiştir.
12. Ceza Dairesi 2019/6315 E. , 2020/2745 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK"nın 89/4, 50/1-a, 52/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Olay tarihinde saat 14.20 sıralarında gündüz vakti, yerleşim yeri dışında, bölünmüş yolda katılan ... idaresindeki otomobil ile seyir halinde iken olay mahalline geldiğinde aracının arka kısımları ile gerisinden aynı istikamette seyreden sanık ..."ın idaresindeki otobüsün ön sol çamurluk kısımlarının çarpışması akabinde otomobilin yolun sağ tarafındaki çelik bariyerleri aşarak yol dışı kalıp takla atıp durması neticesinde otomobildeki yolculardan 2 kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde, otomobil sürücüsünün ise ağır 4 kemik kırığı şeklinde yaralandığı, Adli Tıp Trafik İhtisas Dairesi raporu ile sanığın asli kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen olayda; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusuru olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 12.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.