MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
06.09.2014 tarihli tutanak içeriğine göre, eylem saatinin 00:40 olduğunun anlaşılması karşısında, sanığa verilen cezada her ne kadar 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılmamış olsa da, somut olayda anılan maddenin uygulanma koşulları oluştuğundan, eylemin uzlaşma kapsamında olmadığı belirlenerek yapılan incelemede:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında temel ceza tayin edildiği sırada, uygulanan kanun maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesi yerine hüküm fıkrasında 142/1. olarak gösterilmesi,
2-06.09.2014 tarihli tutanak içeriğine göre, eylem saatinin 00.40 olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında koşulları oluştuğu halde 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
3-Çalınan paranın toplam 30 TL"den ibaret olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında suçun işleniş şekli ve özellikleri itibariyle ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan paranın değerinin az olması nedeniyle, TCK"nın 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
4-06.09.2014 tarihli tutanak içeriğine göre, olay günü sanığın çakmak isteme bahanesiyle mağdurun yanına yaklaştığı, cebinden çakmağı çıkaran mağdurun bu esnada cebinde bulunan 30 TL"yi yere düşürdüğü, sanığın yere düşen 30 TL"yi aldığı, sanık ile mağdurun tartıştıklarını gören devriye polislerinin tarafların yanına doğru gelmeleri üzerine polisleri gören sanığın kaçtığı, kovalamaca sonucu 1500 metre mesafe sonrasında yakalandığı ve üzerinden çıkan 30 TL"nin de eksiksiz olarak mağdura iade edilmesi şeklinde gerçekleşen olayda, kesintisiz takip sonucu yakalanan sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığının kabulü ile cezasından 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
5-Sanığın adli sicil kaydında yer alan İstanbul Anadolu 15. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 25.12.2013 tarih ve 2013/606-1156 E.-K. sayılı ilamı ile TCK"nın 191/1. maddesi gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve anılan ilamın dosyada bulunmadığının anlaşılması karşısında, ilamın getirtilerek sanık hakkında öncesinde tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilip hükmedilmediğinin, 28 Haziran 2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 68. maddesi ile değişik TCK’nın 191. maddesi kapsamında uyarlama yargılamasına konu edilip edilmediğinin araştırılması, yine UYAP üzerinden alınan sabıka kaydında ilamın kesinleşme tarihi olarak aynı zamanda 08.09.2016 tarihinin gösterildiğinin anlaşılması karşısında; ilamın kesinleşme tarihinin de tereddüde yer vermeyecek şekilde tespiti ile sonucuna göre İstanbul Anadolu 15. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 25.12.2013 tarih ve 2013/606-1156 E.-K. sayılı ilamının tekerrüre esas olup olmadığının değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 18.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.