23. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/7218 Karar No: 2020/720 Karar Tarihi: 05.02.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/7218 Esas 2020/720 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ticaret Mahkemesi'nde görülen iflas masasına kayıt kabul davasında, davacı tarafın talepleri reddedilmiştir. Davacı, müflis şirketten olan alacağının iflas masasına kaydını davalı şirketten talep etmiştir. Ancak mahkeme, davacının taleplerinin yerinde olmadığını ve kabul edilemeyeceğini belirtmiştir. Bunun sebebi, işçilik alacağının işçi ve işveren sıfatının aynı kişide birleşemeyeceği, varlığı kabul edilse dahi zamanaşımına uğramış olduğu, bono bakımından da zamanaşımı süresinin dolmuş olduğu ve yapılan ödemelere ilişkin taleplerin kesin, yeterli ve yazılı delil ve belgelerle ispat edilemediği şeklinde açıklanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise belirtilmemiştir.
23. Hukuk Dairesi 2016/7218 E. , 2020/720 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki iflas masasına kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davacının müflis şirketten olan alacağının iflas masasına kaydına ilişkin taleplerinin davalı ... idaresince reddedildiğini, kararın doğru olmadığını ileri sürerek, reddedilen dava konusu alacağın tamamının davalı ... şirket iflas masasına kayıt ve kabulünü talep ve dava etmiştir. Davalı ... temsilcisi, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafça talep edilen işçilik alacağının işçi ve işveren sıfatının aynı kişide birleşemeyeceği dikkate alındığında yerinde olmadığı, kaldı ki varlığı kabul edilse dahi zamanaşımına uğramış bulunduğu, 7.193.000 USD bedelli bono bakımından da zamanaşımı süresinin dolmuş olduğu, davacının kefil sıfatıyla yaptığı ödemelere ilişkin taleplerinin ise kesin, yeterli, yazılı delil ve belgelerle ispat edilemediği ayrıca haczedilen ev eşyalarının üzerindeki hacizlerin düşmüş olması nedeniyle sahibine iadelerinin mümkün olduğu ve uğranıldığı iddia edilen zararın kanıtlanamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 05.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.