Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/991 Esas 2021/3458 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/991
Karar No: 2021/3458
Karar Tarihi: 22.06.2021

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/991 Esas 2021/3458 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi, 2330 sayılı Kanun uyarınca tazminat istemiyle açılan davayı reddetmiştir. Davacı tarafın temyiz başvurusu neticesinde, Yargıtay'ın bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonrasında da karar onanmıştır. Mahkemece, dava konusu olayda davalının polis memurunu yaraladığına dair delil bulunmadığı, yaralanmış polis memurunun da davalının sebep olduğuna dair başka bir delilin olmadığı ifade edilmiştir. Bu nedenle davanın reddine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 2330 sayılı Kanun: Kamu görevlilerinin özlük haklarına ilişkin düzenlemeleri içeren kanun.
- 492 Sayılı Harçlar Yasası: Harçların tahsil edilmesi, matrahların tespiti ve vergi tarifelerinin belirlenmesi ile ilgili yasal düzenlemeleri içeren yasa.

4. Hukuk Dairesi 2021/991 E. , 2021/3458 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 2330 sayılı Kanundan kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
-KARAR-
Hükmüne uyulan Dairemizin 06/04/2015 gün 2015/2408 Esas – 2015/4228 Karar sayılı ilamında; “....Ceza dosyası kapsamında bulunan bilgi ve belgelerden davalı ..."in tazminat ödenen polis memurunu yaraladığı yönünde delil bulunmadığı, yaralanan polis memurunun soruşturma sırasındaki ifadesinde, yaralanmasına neden olan kişinin davalının yanında bulunan ... adlı kişi olduğunu beyan ettiği ve ... hakkında polise görevi yaptırmamak için direnme suçundan yapılan soruşturma sonunda, Savcılık tarafından verilen takipsizlik kararında, yaralanan polis memurunun ..."u etkisiz hale getirmeye çalışırken yere düşmesi sonucu basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığının ifade edilmesi karşısında, dava dışı polis memurunun yaralanmasına davalının sebep olmadığı, davalının tazminata konu eylemi gerçekleştirdiği başka bir delil ile de ispatlanamadığı, davalının yaralanma eyleminden sorumlu tutulması mümkün olmadığından davanın reddine karar verilmesi gereğine değinilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın reddine karar verilmiş hüküm, davacı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma gereğince karar verilmiş olmasına göre yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 22/06/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.