Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
No : 2018/711-2019/321

Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
İnceleme konusu davada; Davacı Kurumca yapılan denetim sonrasında, sigortalının kronik böbrek hastası olan eşini yapraklı Ilçesi, Yukarıöz Beldesinden Çankırı Devlet Hastanesine kendi aracıyla götürdüğü halde ulaşımların özel ticari taksiyle sağlandığı yönünde gerçeğe aykırı faturalar düzenlenerek Kurumdan hak edilmeyen yol giderlerinin tahsil edildiği saptamalarını içeren 31.07.2009 tarihli rapor hazırlandığı, bunun üzerine 05.12.2005 – 06.08.2009 döneminde yersiz ödenen yol giderinin tahsili amacıyla icra takibi yapıldığı,takibe itiraz edilmesi üzerine iş bu davanın açıldığı, davalı ve taksi şoförü ... hakkında kamu kurum vu kuruluşlarının zararına dolandırıcılık suçundan açılan davada hastanın diyalize girdiği günleri gösteren hastane listesi ile şoför tarafından düzenlenen faturaların birbirini teyit etmesi, tanık beyanları ve jandarma tarafından tutulan tutanakta hastanını ticari taksi ile hastaneye gidip geldiğinin anlaşılması ve sanıkların cezalandırılmasına yeterli her türlü şüpheden uzak,kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden sanıkların ayrı ayrı beraatlerine karar verildiği, kararın Yargıtay 23. Ceza Dairesinin 07.04.2015 sayılı ilamı ile onandığı anlaşılmaktadır.
Somut dosyada davanın reddine dair önceki karar Dairemizin 2015/19973 Esas, 2018/1116 Karar sayılı, 19.02.2018 tarihli ilamı ile 5510 sayılı yasanın 72. Maddesi kapsamında inceleme yapılarak karar verilmesi gerektiği yönünden bozulmuş, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın reddine karar verilmiştir.
09.05.1960 gün ve 21/9 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında da açıkça vurgulandığı üzere, bir Mahkemenin Yargıtay Dairesince verilen bozma kararına uyması sonunda; Mahkeme yönünden o kararda gösterilen şekilde inceleme ve araştırma yaparak, yine bozma kararında açıklanan hukuki esaslar çerçevesinde hüküm kurmak yükümlülüğü doğar.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuş ise de, bozmadan sonra yapılan yargılamada gerekli araştırma yapılmadan, bozma gereği yerine getirilmeden hüküm kurulmuştur.
Davanın yasal dayanaklarından olan 506 sayılı Kanunun 32. maddesinde, sigortalıya, iş kazalarıyla meslek hastalıkları sigortası kapsamı dışında kalan hastalıklara da, aşağıda yazılı yardımların sağlanacağı belirtilerek bunlar arasında, gerekli durumlarda muayene ve tedavi için yurt içinde başka bir yere gönderilmesine yer verilmiş, 33. maddesinde, hastalık durumunda sigortalıya yapılacak sağlık yardımlarının kapsamı açıklanmış, 35. maddesinde, sigortalının eşi ve geçindirmekle yükümlü olduğu çocuklarının, hastalıkları durumunda, bu Kanunun 33. maddesinde belirtilen sağlık yardımlarından yararlanacakları bildirilmiştir.
Diğer taraftan 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 65. maddesinde, hekimin muayene veya tedavi sonrası tıbben göreceği gerek üzerine genel sağlık sigortalısı ve bakmakla yükümlü olduğu kişilerin sağlık hizmetinden yararlanmaları için muayene ve tedavi edildikleri yerleşim yeri dışına yapılan sevkinde, ayakta tedavilerde kendisinin ve bir kişi ile sınırlı olmak üzere refakatçisinin gidiş ve dönüş yol gideri ve gündeliklerinin, yatarak tedavilerde ise gidiş ve dönüş tarihleri için gündelikleri ile yol giderinin Kurumca karşılanacağı, yurt içinde veya yurt dışına yapılan sevkler nedeniyle ödenecek gündelik, yol, yatak ve yemek giderlerinin tutarının 72. maddede belirtilen Sağlık Hizmetleri Fiyatlandırma Komisyonu tarafından belirleneceği, bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esasların Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenleneceği belirtilmiş, 29.09.2008 günü Resmi Gazetede yayımlanarak 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 2008 Yılı Sosyal Güvenlik Kurumu Sağlık Uygulama Tebliği’nin “Yol gideri” başlığını taşıyan 3.1.2.1. maddesi ile “Ortak hükümler” başlıklı 3.1.3. maddesinde de konuyla ilgili hükümlere yer verilmiştir.
Yukarıdaki yasal düzenleme ve açıklamalar doğrultusunda 01.10.2008 tarihi sonrasında davalıya ödenen yol giderleri yönünden 5510 sayılı yasanın 72. Maddesi kapsamında inceleme ve araştırma yapılmalı, kurumun karşılaması gereken tutarlara ilişkin ödenmesi gereken mutad taşıt ücreti listesi değerlendirilerek kurumun ödemesi gereken miktar tespit edilmeli ve sonucuna göre hüküm kurulmalıdır.
Mahkemece yukarıda belirtilen maddi ve hukuki olgular değerlendirilmeden ve bozma gereği inceleme yapılmada yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.