Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/11610 Esas 2022/13220 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın yokluğunda verilen kararın 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi uyarınca, bilinen en son adresine tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın bildirdiği en son adresinden farklı olan Mernis adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olduğu ve sanığın 10/04/2015 havale tarihli eski hale getirme dilekçesi ile birlikte temyiz talebinde bulunduğunun anlaşılması karşısında, temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa atılı suçlara ilişkin Yasa maddelerinde öngörülen cezaların üst sınırı uyarınca, TCK’nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre, suçların tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, son kesme nedeni olan mahkumiyet kararının verildiği 12/05/2014 tarihinden itibaren gerçekleştiği anlaşıldığından, sanık ...'ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle, TCK’nın 66/1-e ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 25/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.