Esas No: 2020/5196
Karar No: 2022/13205
Karar Tarihi: 25.05.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/5196 Esas 2022/13205 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakaret, kasten yaralama ve tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Hakaret ve kasten yaralama suçlarına ilişkin kararın temyiz edilemez olduğu belirtilirken, tehdit suçlarından kurulan hükümler için temyiz isteği reddedilmemiştir. Ancak, silahla tehdit suçuna ilişkin hüküm yetersiz gerekçeyle verilerek, aynı Kanunun 43/1. maddesi uyarınca arttırım yapılmadan eksik ceza tayini yapılmış; ayrıca tehdit suçundan verilen cezaya yapılan arttırım yetersiz olmuştur. Bu nedenlerle, kararın bozulması ve yeniden değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesi istenmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 106/2-a ve 106/1-1. cümlesi, 43/1. ve 43/2. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 317. ve 326/son maddesi, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 2 ve 7. maddeleri, CMK'nın 251 vd. maddeleri ve Anayasa'nın 38. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Hakaret ve kasten yaralama suçlarına ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, sanık ...'ın TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B- Tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanığa atılı TCK'nın 106/2-a maddesinde düzenlenen silahla tehdit suçu ile TCK'nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun birlikte işlenmediği belirlenerek yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- TCK'nın 106/2-a maddesinde düzenlenen tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanığın, üzerinde taşıdığı silahı mağdurlara göstermediğini ve ateş etmediğini savunması, olay yerinde silah atıldığına dair bir iz veya emare bulunmaması ve katılanların aşamalardaki beyanlarında tanık ... ile birlikte oturdukları sırada silah sesi duyduklarını belirtmelerine karşın, tanık Kerem'in aşamalarda silah sesi duymadığını beyan etmesi karşısında; tüm beyanlar irdelenerek hangi anlatımın hangi nedenle üstün tutulduğu açıklanıp tartışılmadan, ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- TCK'nın 106/1-1.cümlesinde düzenlenen tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden;
a- Sanığın, facebook üzerinden katılanlara yönelik gönderdiği mesaj kayıtları incelendiğinde; her iki katılan ... ve ...'e yönelik aynı suç işleme kararının icrası kapsamında birden fazla kez tehdit eyleminde bulunduğu anlaşılmakla; tehdit suçundan verilen ceza üzerinden TCK'nın 43/2. maddesi uyarınca arttırım yapıldıktan sonra aynı Kanunun 43/1. maddesi uyarınca artırım yapılarak sonuç cezanın saptanması gerektiği gözetilmeden, yalnızca TCK'nın 43/2. maddesi uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini,
b- 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınması karşısında; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
c- 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 esas, 2021/4 sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.