Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6316 Esas 2020/2737 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “07/12/2013” şeklinde gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiş olup;
Olay tarihinde, gece saat 00:15 sıralarında yerleşim yerinde, iki yönlü, hafif virajlı yolda sanık ..., 155,3 promil alkollü olarak idaresindeki otomobil ile seyrettiği sırada şerit ihlali yaptığı sırada, karşı yönden seyreden katılan sanık ... yönetimindeki otomobil ile çarpışması sonucu ...’ın aracındaki üç yolcunun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, kaza tespit tutanağı ve trafik bilirkişi raporu ile sanığın asli kusurlu olduğu tespit edilen olayda; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiği gözetilmeyerek, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmaması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması, erteleme, takdiri indirim ve haksız tahrik hükümlerinin ugyulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 12.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.