Tehdit - konut dokunulmazlığının ihlali - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8731 Esas 2020/5383 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8731
Karar No: 2020/5383
Karar Tarihi: 24.03.2020

Tehdit - konut dokunulmazlığının ihlali - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8731 Esas 2020/5383 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen bir kararda, tehdit, konut dokunulmazlığının ihlali ve yaralama suçlarından mahkumiyet ve hüküm kurulamamasına yer olmadığına karar verilmiştir. İddianame kapsamında kabul edilen suçlara ek olarak yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarına da temyiz dilekçesiyle itiraz edilmiştir. Ancak ağır olan TCK'nin 109/2. maddesi kapsamında hapis cezasının üst sınırı yedi yıla kadar olduğu ve tehdit suçuyla ilgili olarak suçun aynı madde kapsamında kaldığı gerekçesiyle tehdit suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Kararın detaylı incelemesi Yüksek 8. Ceza Dairesi'nin görevine girdiğinden, dosyanın ilgili daireye gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nin 109/2. maddesi
-CMK'nın 223/1. maddesi
-Yargıtay Kanunu'nun 14. maddesi

4. Ceza Dairesi 2019/8731 E. , 2020/5383 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Tehdit, konut dokunulmazlığının ihlali, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hüküm kurulamasına yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
İddianamede açıklanıp, hükümde kabul edilen eylemlere, her ne kadar tebliğnamede yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından görüş bulunmuyor ise de, katılan ... vekilinin temyiz dilekçesinde açıkça bu suçlardan kurulan hükümleri de temyiz etmiş olmasına, ağır olan TCK’nın 109/2. maddesinde öngörülen hapis cezasının üst sınırının yedi yıla kadar hapis olmasına, Bölge Adliye Mahkemesi’nce tehdit suçuyla ilgili olarak, suçun TCK’nın 109/2. maddesi kapsamında kaldığı gerekçesiyle tehditten hüküm kurulmasına yer olmadığına karar vermesi ve bu kararın CMK’nın 223/1. maddesinde sayılan hükümlerden olmaması da gözetilerek, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 24.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.