Yüksek Adalet Bakanlığının, kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunnun 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına dair Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/06/2007 tarihli ve 2007/42 esas, 2007/197 sayılı kararını takiben, sanığın yasal süre içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmadığı gerekçesiyle, TCK’nın 191/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 6.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair kararın temyiz incelemesinde bozulmasından sonra yapılan yargılama neticesinde TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 6545 sayılı kanun ile değişik anılan Kanun"un 191/8. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/8. maddesine göre 5 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair kararından sonra, sanığın denetim süresi içerisinde hükümlü veya tutuklunun kaçması suçunu işlemesi nedeniyle anılan hükmün açıklanarak TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı kapsayan dosya incelendi.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A)Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/06/2007 tarihli ve 2007/42 esas, 2007/197 sayılı kararı ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği,
2- Antalya Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Müdülüğünün davetiyesi üzerine sanığın müracaat etmediği gerekçesiyle dosyasının kapatıldığı ve Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/10/2008 tarihli ve 2008/74 esas, 2008/319 sayılı kararı ile sanık hakkında TCK’nın 191, 62,52. maddeleri uyarınca 6000 TL adli para cezasına hükmedildiği,
3- Kararın temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 30.06.2015 tarihli ilamı ile 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikler değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle kararın bozulduğu,
4- Bozma üzerine yapılan yargılama neticesinde Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/11/2015 tarihli ve 2015/265 esas, 2015/349 karar sayılı kararı ile sanığın TCK’nın 191/1,62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve 6545 sayılı yasa ile değişik TCK 191/8 maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, beş yıl denetim süresi belirlenmesine karar verildiği,
5- Sanığın denetim süresi içerisinde, 28.09.2017 tarihinde işlediği, 17.04.2018 tarihinde kesinleşen “hükümlü veya tutuklunun kaçması” suçu nedeniyle Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.06.2018 tarihli ve 2018/249 esas, 2018/261 karar sayılı kararı hükmün açıklanması suretiyle sanığın TCK’nın 191/1, 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın kanun yoluna başvurulmaksızın 11/06/2018 tarihinde kesinleştiği,
6- Antalya Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Müdülüğünün 01.07.2009 ve 03.07.2009 tarihli yazılarında sanığın tedavisinin tamamlandığına ilişkin 01.07.2008 tarihli hastane yazısından itibaren bir yıllık denetim süresinin 01.07.2009 tarihinde tamamlandığı ve kaydının infazen kapandığının belirtildiği,
Anlaşılmıştır.
B)Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına dair Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/06/2007 tarihli ve 2007/42 esas, 2007/197 sayılı kararını müteakip, sanığın yasal süre içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmadığı gerekçesiyle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 6.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/10/2008 tarihli ve 2008/74 esas, 2008/319 sayılı kararının, Yargıtay 20. Ceza Dairesinin 30/10/2015 tarihli ve 2015/2319 esas, 2015/2733 sayılı kararı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucu sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 6545 sayılı kanun ile değişik anılan Kanun"un 191/8. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/8. maddesine göre 5 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/11/2015 tarihli ve 2015/265 esas, 2015/349 sayılı kararını müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde hükümlü veya tutuklunun kaçması suçunu işlemesi nedeniyle, yeniden yapılan yargılama neticesinde anılan hükmün açıklanmasına ve sanığın 5237 sayılı Kanun"un 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 01/06/2018 tarihli ve 2018/249 esas, 2018/261 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanık hakkında müsnet suçtan yapılan kovuşturma sırasında, 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasında yer alan, “Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” şeklindeki düzenleme uyarınca, 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesindeki şartlar aranmaksızın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise de, sanık hakkında Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/06/2007 tarihli ve 2007/42 esas, 2007/197 sayılı kararı ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığının anlaşılması karşısında, 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasının olayda uygulanma imkanı bulunmadığı, anılan Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası uyarınca yargılamaya devam edilerek bir karar verilmesi, ancak 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesine göre takdiren hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiği ve bu durumda da hükmün açıklanma koşullarının 5237 sayılı Kanun"un 191/4. maddesine göre değil, anılan Kanun"un 231. maddesine göre olması gerektiği düşünülerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/06/2007 tarihli kararı ile verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine Antalya Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünün 13/02/2008 tarihli ve 2008/187-DS sayılı yazısı ile sanığın yasal süre içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmadığı gerekçesiyle yeniden yargılama yapılarak mahkumiyetine karar verilmiş ise de, dosya içerisinde yer alan Antalya Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünün 03/07/2009 tarihli ve 2008/187-DS sayılı yazısı ile sanığın tedavi ve tedaviden sonra 1 yıllık denetimli serbestlik süresinin 01/07/2009 tarihinde tamamlanmış olduğu ve infazen dosyanın kapatıldığının anlaşılması karşısında her ne kadar sanık hakkında yargılamaya başlanılmış ise de denetimli serbestlik süresinin 01/07/2009 tarihinde tamamlanmış olduğunun bildirildiği anlaşıldığından, Mahkemesince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirini yerine getirmiş sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 01/04/2019 gün ve 94660652-105-07-11988-2018-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak tebliğ olunur. ’’ denilerek Antalya 3.Ağır Ceza Mahkemesinin 01.06.2018 tarihli, 2018/249 esas, 2018/261 karar sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C)Konunun Değerlendirilmesi:
Antalya Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Müdülüğünün 01.07.2009 ve 03.07.2009 tarihli yazılarında sanığın tedavisinin tamamlandığına ilişkin 01.07.2008 tarihli hastane yazısından itibaren bir yıllık denetim süresinin 01.07.2009 tarihinde tamamlandığı ve kaydının infazen kapandığının belirtilmesi karşısında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirini yerine getirmiş olan sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infaz edildiği tarihte yürürlükte bulunan TCK’nın 191/5. maddesi uyarınca düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden davaya devam olunarak mahkumiyet kararı verildiği anlaşıldığından, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri yükümlülüklerine uymadığı gerekçesiyle Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/10/2008 tarihli ve 2008/74 esas, 2008/319 sayılı kararı ile verilen mahkumiyet kararı ve sonrasında verilen 06.11.2015 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ve 01.06.2018 tarihli, açıklanan hükme ilişkin kararı hukuken geçersiz olduğundan kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D)Karar :
Açıklanan nedenlere göre;
1- Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 01/06/2018 tarihli ve 2018/249 esas, 2018/261 karar sayılı karar ile verilen mahkumiyet kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA,
2- Aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca Antalya 3.Ağır Ceza Mahkemesinin 01.06.2018 tarihli, 2018/249 esas, 2018/261 karar sayılı kararı ile verilen cezanın KALDIRILMASINA,
3- Tedavinin ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranan sanık hakkında açılmış olan davanın, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infaz edildiği tarihte yürüklükte bulunan TCK’nın 191/5. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
05.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.