Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de,
İleride gerçekleşecek veya gerçekleşmesi muhtemel bir alacağın teminatı olarak tesis edilen ve MK.nun 851. ve 881 maddelerinde ifadesini bulan azami hadler (üst sınır) ipoteğinde borcun ulaşacağı miktar belirsiz olduğundan taşınmazların ne miktar için teminat teşkil edeceği ipotek akit tablosunda limitle sınırlanabilir. İpoteğin üst sınır ipoteği olması halinde borçlu sadece ipotek akit tablosunda belirtilen miktar ile sınırlı olmak üzere sorumludur. İpotek aktinin niteliği göz önünde alındığında limit aşıldığı yönündeki şikayetler sürüye tabi değildir.
Somut olayda ipotek veren üçüncü kişi olan şikayetçinin sorumluluğu takip talebinde yazılı ipotek akit tablolarında yazılı limitler toplamı olan 12.000 YTL ile sınırlıdır. Şikayetçi yönünden limit fazlası takip miktarının iptali gerekir. İpotek veren şikayetçinin aynı zamanda ipotek akitinin dayanağı olan kredi sözleşmesinde müteselsil kefil olması ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile takip talebinde ipotek limiti ile sorumlu olduğu ilkesini değiştiremez. Zira borcun teminatı olan taşınmazın sorumluluğu limitle sınırlıdır.
Öte yandan İİK. 150/ı uyarınca çıkarılan hesap kat ihtarına itiraz olmaması ihtarda yazılı miktarın o takip yönünden kesinleşmesini sağlar ise de bu husus, kat ihtarı tarihi ile takip tarihi aşamasında işleyen faizin bilirkişi aracılığı ile hukuka uygun talep edilip edilmediğinin incelenmesine engel değildir. Mahkemece bu konuda olumlu veya olumsuz bir arar verilmemesi doğru görülmemiştir. İpotek limiti gözönüne alınarak işlemiş faiz hesabı yaptırılmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 15.04.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.