Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/3419 Esas 2020/8375 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3419
Karar No: 2020/8375
Karar Tarihi: 10.09.2020

Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/3419 Esas 2020/8375 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir kamyonu hizmet nedeniyle kendisine teslim edilmiş olarak kabul edip sonrasında kamyonu satıp 15,000 TL karşılığında para kazanmıştır. Bu durum hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturmaktadır. Ancak mahkeme, suçun niteliğini yanlış tayin ederek sanığın cezasını hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun 1. maddesi kapsamında vermiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüştür ve karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 155/1, 62, 52/2, 53. maddeleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 311, 321 ve 326/son maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253 ve 254. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 155/2. maddesi ve 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2020/3419 E. , 2020/8375 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 62, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm ile eski hale getirme isteminin reddine dair ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu ve sanığın 30/05/2016 tarihli dilekçesi ile eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunduğu, sanık ... ’ın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün, sorgusunda belirttiği ve aynı zamanda MERNİS adresine Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre yapılan tebliğin tebligat imkansızlığının nedeni belirtilmeksizin ve en yakın komşuya haber verilmesi şartına uyulmaksızın tebliğ edilerek kesinleştirildiği anlaşılmakla; yapılan tebliğin usulsüz olduğu ve 30/05/2016 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde verildiği kabul edilerek, temyiz isteminin reddine ilişkin mahkemenin 10/06/2016, 23/06/2016 ve 29/06/2016 tarihli ek kararları yok sayılarak yapılan incelemede:
Sanığın katılana, katılan adına kayıtlı bulunan, .... plakalı kamyonda şöför olarak çalışmayı teklif ettiği, katılanın bu teklifi kabul ederek,kamyonu anahtar ve ruhsatı ile birlikte sanığa teslim ettiği, sanığın teslim tarihinden bir gün sonra ..."a 15.000 TL karşılığında sattığı, bu şekilde sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Suça konu aracın, sanığın ifa ettiği bir hizmet dolayısıyla kendisine tevdi ve teslim edilmiş olması karşısında, eyleminin 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma kapsamında kalan ve 5237 sayılı TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülmek suretiyle aynı maddenin 1. fıkrası uygulanmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 10/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.