Danıştay 4. Daire 2018/1564 Esas 2022/501 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/1564
Karar No : 2022/501

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...Üniversitesi Destekleme Vakfı
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVALI) : ...Bakanlığı

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı vakıf tarafından, Üniversite bünyesinde görev yapan akademisyenler ve idari personele yapılan ödemeler nedeniyle 2012/9 ila 2014/9 dönemlerinde verilen muhtasar beyannamelerine göre tahakkuk eden 766.088,51 TL. tutarındaki kurum gelir (stopaj) vergilerinin düzeltilmesi isteminin reddinden sonra iadesi istemiyle yapılan şikayet başvurusunun zımnen reddine dair işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ...Vergi Mahkemesince verilen ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararda; somut olayda, davacı vakfın, ...Üniversitesinde görev yapan akademisyenlere ve idari personele yaptığı ödemelerin hukuki niteliğinin ortaya konulabilmesi, söz konusu ödemelerin mahiyetinin araştırılmasına ve 193 sayılı Kanun'un 29. maddesinde yer alan hükümlerin değerlendirilmesi ile yorumlanmasına bağlı bulunduğu ve ancak davacı vakıf tarafından gelir (stopaj) vergilerinin ihtirazı kayıtla beyanından sonra tahakkuka karşı süresi içinde açtığı davada yapılabileceği dolayısıyla, davacı vakfın iddiaları ve uyuşmazlık, herhangi bir kuşku ya da hukuki tartışmaya meydan bırakmayacak şekilde nitelendirilebilecek açık bir vergi hatası kapsamında olmayıp, uyuşmazlığın çözümü maddi olayların ve mevzuatın değerlendirilmesini ve yorumunu gerektirdiğinden, davacı vakfın şikayet başvurusuna davalı idare tarafından cevap verilmeyerek zımnen reddedilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, Üniversite bünyesinde görevli akademisyenlere ve idari personele teşvik ve özendirme maksatlı olarak yapılan ödemelerin ücret sayılamayacağı, bu ödemelerin yapıldığı kişilerin kendi çalışanları olmadığı, ilk ay için klavuz dava açılıp, geri kalan beher aylık dönem için tek tek her aya ayrı dava açmak yerine ihtirazi kayıtla verilen beyanname ile topluca iade talep ettikleri, konunun açık bir vergi hatası olmadığı ve hukuki sorun olduğu gerekçesiyle verilen kararın hukuka uygun olmadığı, benzeri davalarda esastan değerlendirilerek karar verilen örnek kararlar bulunduğu, yasal düzenlemelerin öngörülebilirlik ilkesine aykırılık oluşturduğu ve hukuk devleti ilkesi ile bağdaşmadığı ayrıca yargıda açık hata ve hukuki ihtilaf tartışmalarının çelişkili içtihatlarla belirsiz hukuki süreç yaşanmasına neden olduğu, AİHS 6. maddesinde adil yargılanmanın herkesin hakkı olduğunun ifade edildiği, bilim insanlarının desteklenmesi amacıyla yapılan ödül amaçlı ödemelerin ücret olarak nitelendirilmesi suretiyle yapılan vergilendirme işleminin hukuka uygun olmadığı belirtilerek, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmüştür.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Dava konusu işlemin yargı yoluyla kaldırılabilmesi için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 116. ve devamı maddelerinde yer alan vergi hatası olması gerektiği, ayrıca davacı vakıf, tarafından yapılan ödemelerin, Gelir Vergisi Kanunu'nun 29/1. maddesinde yer alan istisna kapsamına girdiği hususunda somut bilgi ve belge sunulmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, ...TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 02/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.