Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/3937 Esas 2019/1255 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3937
Karar No: 2019/1255
Karar Tarihi: 26.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/3937 Esas 2019/1255 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütüne üye olduğu suçundan mahkumiyet hükmünü onadı. Temyiz davası esastan reddedildi ve hüküm onaylandı. Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun yapıldığını ve delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğini belirledi. Sanığın müdafasının ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği sonucuna vardı. Kararda, TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne dair istinaf başvurusunun esastan reddedildiği belirtildi. Bu maddeler, silahlı terör örgütüne üye olmanın suç olduğunu ve cezasının ne olduğunu açıklayan maddelerdir.

16. Ceza Dairesi 2018/3937 E. , 2019/1255 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62,
53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne
dair istinaf başvurusunun esastan reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Silahlı terör örgütüne üye olma suçu nedeniyle sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün istinaf edilmesi üzerine.... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararının sanık müdafısi tarafından duruşmalı olarak temyiz edildiği, sanık müdafiinin usulüne uygun tebligata rağmen duruşmaya gelmediği ve geçerli bir mazeret de bildirmediği anlaşıldığından, duruşmasız olarak yapılan inceleme sonucunda;
Yargılama sürecindeki usulü işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilme suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 26.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.