Mahkemesi : Mersin 3. İş Mahkemesi
Tarihi : 26.09.2013
No : 2012/219-2013/366

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği üzere davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılardan M.. U.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, sigortalıya bağlanan gelirlerin ve yapılan masrafların rücuan tahsili istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 9., 10 ve 26. maddeleridir.
506 sayılı Kanunun 4. maddesi ile “işveren; ...sigortalıları çalıştıran ... kişiler...” olarak tanımlanmış olup, rücu davasının da gerçek işveren hakkında açılması gereklidir.
Somut olayda, davalı M.. U.."ın taşocağını işletmediğini beyan ettiği anlaşılmakta olup, taraflar arasındaki ilişkinin niteliği yöntemince araştırılmamıştır.
Mahkemece, işyeri tescil dosyası, işletme ruhsatı getirtilerek, işyerinin 506 sayılı Kanun kapsamında bulunup bulunmadığı araştırılmalı, işyerinin kanun kapsamında bulunmaması halinde, kanun kapsamında bulunmasının zorunluluk olmayıp, gerçekten var olup olmadığı, kanun kapsamına alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı araştırılmalı, tanık beyanlarına da başvurularak, bu çerçevede saptanacak olguya göre; yeniden iş kazasının gerçekleştiği iş kolu ile, işçi sağlığı ve işgüvenliği alanında uzman kişilerden seçilecek bilirkişi kurulundan, kusur raporu aldırılmalı, maddi oluşa ve kanuna uygun olarak kusur oran ve aidiyetleri usulünce belirlenmeli ve sonucuna göre karar verilmelidir.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, eksik inceleme ve araştırmayla yazılı şekilde karar tesisi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Kuşkusuz, hükmü temyiz etmeyen davalı İ.. G.. yönünden davacı Kurum lehine oluşan usuli kazanılmış hak durumu korunmalıdır.
O hâlde, davalı M.. U.."ın bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan M.. U.."a iadesine, 12.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.