Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK.nun 4949 Sayılı kanunla değişik 68/son fıkrasının ilk cümlesine göre "itirazın kaldırılması talebinin esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde borçlu, talebin aynı nedenlerle reddi halinde ise alacaklı, diğer tarafın talebi üzerine tazminata mahkum edilir." İcra Mahkemesince, alacaklının itirazın kaldırılması istemi sadece takip dayanağı belgenin İİK. 68/1. maddesinde belirtilen belge niteliğinde olmadığından bahisle işin esası incelenmeden reddedildiğinden bu nedenle borçlu yararına tazminat verilmesi için aynı maddenin son bendinde öngörülen (talebin esasa ilişkin nedenlerle reddi) şeklindeki koşul oluşmadığından alacaklının tazminatla sorumlu tutulması isabetsiz olup hükmün bu nedenle bozulması gerekmekle beraber anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Manavgat İcra Mahkemesinin 30.10.2007 tarih, 2007/183 esas - 2007/247 karar sayılı kararın hüküm bölümünde yer alan ".. asıl alacağın %40"ı oranında 11.800. YTL icra inkar tazminatının davacıdan alınarak davalıya verilmesine" sözcüklerinin silinerek karar metninden çıkarılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle, İİK 366 ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 14/04/2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.