4817 sayılı Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanunun 4 ve 21/3. maddelerine aykırı davranmaktan kabahatli ... hakkında Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü İstanbul Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğü"nün 07/04/2016 tarihli ve 43422173-309.3-55260 sayılı kararı ile uygulanan 26.544,00 Türk lirası idarî para cezasına karşı yapılan başvurunun reddine ilişkin İSTANBUL Anadolu 3. Sulh Ceza Hâkimliği"nin 08/04/2019 tarihli ve 2016/4236 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii İSTANBUL Anadolu 4. Sulh Ceza Hâkimliği"nin 15/05/2019 tarihli ve 2019/3717 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı"ndan verilen 24.02.2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 28.02.2020 tarihli ve KYB. 2020-27529 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, kabahatli ... tarafından ibraz edilen ve resmi kurumlardan talep üzerine alınan belgelerden, kabahatlinin ... Vergi Dairesince işyerine ait vergi mükellefiyetinin 22/06/2009 tarihinde terk sebebiyle kapatıldığı, ayrıca işyerine ait ... Belediyesince verilmiş ruhsatnamesinin 02/10/2013 tarihindeki başvurusu üzerine, 01/11/2013 tarihinde iptal edildiği, kabahatlinin iş yerini ... isimli şahsa devrettiğini beyan ettiği, idari para cezasının ise 23/02/2016 tarihinde 3 adet yabancı işçiyi izinsiz olarak çalıştırıldığı tespitiyle verildiği, yasal olarak devrettiği işyeri nedeniyle devir tarihinden sonra kesilmiş idari para cezasından devreden kişinin sorumlu tutulmaması gerektiği gözetildiğinde, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
23.02.2016 tarihinde yapılan denetimde, çalışma izni bulunmayan 3 yabancı uyruklu kişinin çalıştırıldığından bahisle muteriz hakkında 4817 sayılı Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanuna aykırılıktan aynı Kanunun 21/3. maddesi uyarınca İstanbul Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğü"nün 07.04.2016 tarihli ve 43422173-309.3-55260 sayılı kararı ile 26.544,00 Türk lirası idarî para cezası uygulandığı, Dairemizin 09.10.2017 tarih, 2016/5873 Esas, 2017/7831 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere kabahatler bakımından soruşturma zamanaşımı süresinin kabahat tarihinde başlayıp idari para cezasına yönelik başvuru sonuçlanıncaya kadar cereyan edeceğinin kabul edildiği ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun "Soruşturma zamanaşımı" kenar başlıklı 20. maddesinin 1 ve 2. fıkralarında yer alan "(1) Soruşturma zamanaşımının dolması halinde kabahatten dolayı kişi hakkında idari para cezasına karar verilemez. (2) Soruşturma zamanaşımı süresi; a) Yüzbin Türk lirası veya daha fazla idari para cezasını gerektiren kabahatlerde beş, b) Ellibin Türk lirası veya daha fazla idari para cezasını gerektiren kabahatlerde dört, c)Ellibin Türk lirasında az idari para cezasını gerektiren
kabahatlerde üç yıldır." şeklindeki düzenlemeleri içerdiği, somut olay bakımından, gerek mülga 4817 sayılı Kanunun 21/3. maddesinde düzenlenen hali ile gerekse 6735 sayılı Kanunun 23/5-b-3 maddesinde düzenlenen hali ile kabahate konu idari para cezasının soruşturma zamanaşımı süresinin idari para cezasının niteliği ve miktarına göre 5326 sayılı Kanunun 20/2-c maddesi uyarınca üç yıl olduğu, tespitin yapıldığı 23.02.2016 tarihinin kabahat tarihi olarak kabul edilmesi gerektiği gibi merci İSTANBUL Anadolu 4. Sulh Ceza Hakimliği"nin 2019/3717 değişik iş sayılı kararının verildiği 15.05.2019 tarihinde idari para cezasının zamanaşımına uğradığının kabul edilmesinin gerekip gerekmeyeceği hususunda da kanun yararına bozma yoluna gelinip gelinmeyeceğinin takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 28.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.