2. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2058 Karar No: 2019/7276 Karar Tarihi: 15.04.2019
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/2058 Esas 2019/7276 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2018/2058 E. , 2019/7276 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Hırsızlık suçundan hüküm kurulurken, hüküm fıkrasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesi yerine, 142/1-h olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir. Suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden 1/4 oranında artırım yapılarak eksik ceza tayini; Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/10/2007 gün ve 2007/179 esas, 2007/925 karar sayılı, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca verilen 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasına ilişkin 20/08/2010 tarihinde infaz edilen ilamının ertelemeye engel olduğu gözetilmeden sanık hakkında mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen hapis cezalarının TCK"nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmesi; aleyhe temyiz olmadığından, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli olmayan ve zarar koşulunun aranmadığı suçlardan olması nedeni ile “mağdurun zararını gidermediğinden ve şartları bulunmadığından ” biçimindeki gerekçe hatalı ise de sanığın adli sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel sabıkası bulunması nedeni ile; bu hususlar bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının hırsızlık suçunda uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 15/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.