MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 29/06/2016 tarih ve 2015/467-2016/229 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 2010/787-7.1 sayılı atık ünitesi ürünlerini içeren tasarım tescilinin sahibi olduğunu, davalının davacıya ait tasarımların belirgin biçimde benzeri olan çöp kovası ürünlerini üreterek satışını gerçekleştirdiğini, eylemin davacının tasarım tescilinden doğan haklarına tecavüz ve haksız rekabet niteliğinde olduğunu ileri sürerek, davalının eylemlerinin davacının tasarım tescilinden doğan haklarına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğinin tespitine, tecavüzün önlenmesine, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 5.000,00 TL maddi ve 30.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davalının ürettiği ürünlerin davacının tasarımına tecavüz teşkil etmediğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacının eylemlerinin davacının tasarım hakkına tecavüz teşkil ettiği, zarar hesabının ürünün satış fiyatı ve sadece davaya konu ürünün kâr marjı dikkate alınarak belirlenmesinin doğru olacağı gerekçesiyle davanın kabulü ile 5.000,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, kesinleşen kısımlar yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, tasarım hakkına tecavüz nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Davacı, tazminat davasını belirsiz alacak davası olarak açmış ve bilirkişi raporu ile de maddi zararı tam ve kesin olarak belirlenmiştir. Zararın belirlenmesinden sonra 29.06.2016 tarihli duruşmada davacı vekili dava değerini arttıracaklarını belirterek bu konuda süre istemiş ise de mahkemece davacının bu talebi hususunda olumlu yada olumsuz bir karar verilmeksizin tahkikat sona erdirilerek sözlü yargılama aşamasına geçilmiştir. Davacıya dava değerini arttırması için gerekli sürenin verilmemesi doğru görülmemiş kararın bu yönüyle davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.