Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/6917 Esas 2017/709 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/6917
Karar No: 2017/709
Karar Tarihi: 08.03.2017

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/6917 Esas 2017/709 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2016/6917 E.  ,  2017/709 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -
    Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı ... Kooperatifi’ne davalılara ait olan kredi borçlarını müşterek borçlu müteselsil kefil sıfatıyla ödediğini, rücuen alacaklarının takibi için başlatılan icra takibine davalıların haksız olarak itiraz ettiklerini ileri sürerek, itirazın iptali ile % 40 icra inkâr tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamından; davacının davalılardan ... için 500,00 TL ve diğer davalı için ise, 5.174,19 TL ödeme yaptığı, davalıların yemin teklifi üzerine davacının 08.10.2013 tarihli celsede kendisine 5.174,19 TL bir ödeme yapılmadığı konusunda yemin ettiği gerekçesiyle davalı ... yönünden; icra takip dosyasına yapılan itirazın asıl alacak yönünden 500,00 TL işlemiş faiz yönünden 145,36 TL yönelik iptaline, takibin devamına, fazlaya ilişkin istemin reddine, davalı ... yönünden; itirazın 5.174,19 TL asıl alacak ve 4.185,99 TL işlemiş faiz yönünden iptaline, takibin devamına, fazlaya ilişkin istemlerin reddine, icra inkâr ve kötüniyet tazminatı taleplerinin reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
    1- 5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 1.890.00 TL’dir.
    Mahkemece, davalı ... yönünden 500,00 TL anapara ve 145,36 TL’sının tahsiline karar verilmiştir. Davalı aleyhine kabul edilen kısım, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davalılardan ... vekilinin bu davalı açısından temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    2- Mahkemece davalılardan ...’ya yönelik verilen hükme ilişkin temyiz itirazlarına gelince; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı ... vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün bu davalı açısından kesin olması nedeniyle reddine, (2) no"lu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalı ..."dan alınmasına, davalı ..."dan alınan peşin harcın istek halinde iadesine, alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 08.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.