Esas No: 2020/30636
Karar No: 2022/13606
Karar Tarihi: 30.05.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/30636 Esas 2022/13606 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar temyiz edildi. Hakaret suçundan beraat hükmü, tehdit suçundan ise mahkumiyet hükmü verildi. Ancak hakaret suçunda TCK'nın 125/2. maddesi uyarınca ihtilat unsurunun aranmayacağı ve sanığın TCK'nın 125/2-1 ve 129/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden hüküm verildiği belirtildi. Ayrıca tehdit suçunda da 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri dikkate alınarak uzlaştırma işlemi uygulanması gerektiği ifade edildi. Bunun yanı sıra, Basit Yargılama Usulü'nün Anayasa'ya aykırı olduğu gerekçesiyle iptal edilmesi sebebiyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozuldu ve yeniden değerlendirme yapılması için dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine karar verildi. Kanun maddeleri ise şunlardır: TCK'nın 125/2, 125/2-1, 129/1, 106/1; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri; 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkra; CMK'nın 251. maddesi ve geçici 5. maddenin bir
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Hakaret suçundan kurulan beraat hükmü yönünden;
Sanığın, haksız fiil niteliğinde haksız tahrik oluşturan eyleme karşılık, mağdur ...'nın telefonuna katılan ...'ı muhatap alan yazılı iletiler ile hakaret eyleminde bulunduğunun anlaşılması karşısında; TCK'nın 125/2. maddesi gereğince ihtilat unsurunun aranmayacağı ve sanık hakkında TCK'nın 125/2-1 ve 129/1. maddeleri uyarınca hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yasal olmayan gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a- Hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b- 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasa Mahkemesi’nin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 esas, 2021/4 sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve 5271 sayılı CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 30/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
