Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5745 Esas 2019/7982 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5745
Karar No: 2019/7982
Karar Tarihi: 14.11.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5745 Esas 2019/7982 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın bir yıl içinde birden fazla sahte belge düzenleme eylemlerine yönelik zincirleme suç hükümleri uygulanmaması isabetsiz bulunmuştur. Sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunduğu tespit edilmiştir. Ancak, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ile Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Katılan kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi nedeniyle karar bozulmuş, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun düzeltilmesi mümkün olduğu belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: TCK'nin 43. ve 58. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı, CMK'nin 325/1. ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2016/5745 E. , 2019/7982 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Katılan vekilinin temyiz isteminin katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmesi talebine yönelik olup bu taleple sınırlı olarak, sanıklar müdafiinin temyiz isteminin ise esasa ilişkin olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Sanığın aynı takvim yılı içerisinde birden fazla sahte belge düzenleme şeklinde gerçekleşen eylemlerine ilişkin olarak, TCK"nin 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümleri uygulanmaması isabetsizliği ile adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık ... hakkında, TCK’nin 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış, gerekçeli karar başlığında “2010“ olarak eksik yazılan suç tarihinin en son belgenin düzenlendiği “02.03.2010” olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi‘nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanıklar müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kendisini vekille temsil ettiren katılan kurum lehine, CMK"nin 325/1. ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/1. maddesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmemesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanun‘un 8/1. maddesi gereğince uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına "katılanın kendisini vekil ile temsil ettirdiği anlaşıldığından, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir edilen 1.320,00 TL avukatlık ücretinin sanıktan alınarak katılana verilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.