Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/3134 Esas 2019/4436 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fİkri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 08/12/2016 tarih ve 2015/49 E. - 2016/393 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 12/04/2018 tarih ve 2017/1521-2018/426 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı tarafından yapılan tasarım başvurusunun, davalı şirketin itirazı üzerine diğer davalı Kurum tarafından reddedildiğini, tasarımın genel olarak yuvarlak tabak tasarımı olduğunu, tasarımların tabak olması nedeniyle bir takım unsurlarının müşterek olmasının normal olduğunu, tasarımlar arasındaki belirgin farklılıklar bulunduğunu, tasarımın yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşıdığını ileri sürerek, TPMK YİDK’in 2014/T-682 sayılı kararının iptaline ve tasarım başvurusunun tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, dava konusu tasarımın yeni ve ayırt edici olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davacı tasarımının yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşımadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davacının başvurusuna konu tasarımın yeni ve ayırt edici olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince,mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 17/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.