MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 62/1-2, 52/2,4 ve 51.maddeleri uyarınca ayrı ayrı mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükmü, O yer Cumhuriyet savcısı, katılan vekili ile sanıklar müdafisi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin incelenmesinde;
O yer Cumhuriyet savcısının 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"un 310/3 maddesinde öngörülen bir aylık süre geçtikten sonra hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, anılan Yasanın 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,
2-Katılan vekili ile sanıklar müdafisinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen “güveni kötüye kullanma” suçunun, 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu aynı kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıl olağanüstü dava zamanaşımı süresi ile 5271 sayılı CMK’nın 253/21. maddesi gereğince “şüpheli, mağdur veya suçtan zarar görenden birine ilk uzlaşma teklifinde bulunulduğu” tarih ile uzlaştırma raporunun düzenlendiği tarihe kadar duran zamanaşımı süresi de eklenerek dikkate alındığında, suç tarihi olan 01/12/2007 tarihinden inceleme tarihine kadar olağanüstü dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Kanun"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 10/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.