Mühür bozma - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/10947 Esas 2017/1012 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak:
Dosya kapsamından ve UYAP sistemi üzerinden yapılan sorgulamada, sanığın işyeri hakkında birden çok kez mühürleme ve mühür bozma tutanağının düzenlendiği ve sanık hakkında birden fazla kamu davasının açılmış olduğunun anlaşılmış olması karşısında gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi ve mükerrer yargılama yapılmaması açısından; sanık hakkında mühür bozma suçundan açılan diğer dava dosyaları araştırılıp getirtilerek, bu davayı ilgilendiren kısımlarının onaylı örnekleri dosya içerisine konulup, hukuki kesintiyi oluşturan iddianamelerin düzenlendiği ve suçun işlendiği tarihler saptanarak, davaların mükerrer olup olmadığı, sanığın eylemlerinin ayrı suçları oluşturup oluşturmadığı ya da zincirleme suç niteliğinde olup olmadığının belirlenmesi ve mühürleme işleminin dayanağı olan ilgili kurum kararlarının da dosya içerisine alınıp incelendikten sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında sabıkalı oluşu gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de, sanığın adli sicil kaydı incelendiğinde; 3167 sayılı Kanunun 16/1. maddesi uyarınca verilen mahkumiyetlerine ilişkin eyleminin 31.01.2012 tarih ve 28193 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak 03.02.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6273 sayılı Çek Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun gereğince idari yaptırıma dönüştüğünden 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinin uygulanmasına engel oluşturmadığı, diğer hükümlülüğünün ise 5237 sayılı TCK"nun 142/1-f maddesinde düzenlenen elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçuna ilişkin olup, bu suçun sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nun 6352 sayılı Yasa ile değişik 163/3. maddesinde karşılıksız yararlanma suçu olarak düzenlenmesi ve koşullarının bulunması durumunda "ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi seçeneğinin öngörülmesi karşısında, öncelikle mahkemesinden anılan dosya getirtilerek incelenmesi, uyarlama yapılıp yapılmadığının araştırılıp, sonucuna göre 5271 sayılı CMK’nun 231 ve TCK’nun 7/2. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin takdir ve yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 28.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.