MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Küçükçekmece 4. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 09/01/2018 tarih ve 2015/439-2018/7 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalılar vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerine ait olan yetkili ödeme merkezinin 26/10/2009 tarihli anlaşma ile davalılara 200.000,00 TL karşılığında devir ve temlik edildiğini, bu devir karşılığında yapılacak ödemenin 50.000,00 TL nakit, geri kalan 50.000,00 TL’lik kısmına tek senet, kalan 100.000,00 TL’lik kısmına 24 adet senet yapılmak üzere anlaşmaya varıldığını, davalıların 50.000,00 TL’lik tek senedi vermediğini ve ödemediğini ileri sürerek, 50.000,00 TL’nin avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, senet bedelinin ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve bilirkişi raporu doğrultusunda, toplanan delillerden, davacı ...’in eşi olan Hatice Tuncel ve davalı ... tarafından Mehmet Filik yetkili ödeme merkezi hesaplarına toplam 50.000,00 TL tutarlı havale yapıldığının tespit edildiği ancak bu ödemelerin davaya konu senetlere mahsuben yapılan ödemeler olmadığı, davalı yanca cevap dilekçesiyle yemin deliline dayanılmadığı, bu itibarla davalıların senedin verildiği, senet bedelinin ödendiği ve alacaklıdan geri alındığını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 50.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunun 03.03.2017 tarih, 2015/2 Esas-2017/1 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, cevap ve delil dilekçeleriyle açıkça yemin deliline dayanmayan davalı yanın anılan dilekçelerde kullandığı sair deliller ibaresiyle açıkça yemin deliline dayanmış olarak kabul edilemeyecek olmasına göre, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan mahkeme hükmünün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.561,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.