Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2415 Esas 2018/3809 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 58/5. maddesi hükmü karşısında tekerrüre esas fiili işlediği sırada on sekiz yaşını doldurmayan sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan tekerrür uygulamasına ilişkin kısmın karardan çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinde yapılan değişiklikle tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ve 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi dikkate alınarak kovuşturma şartı olan uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilerek öncelikle CMK"nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma girişiminde bulunulması zorunluluğu,
Kabul ve uygulamaya göre de;Sanığın, katılana cep telefonundan gönderdiği suça konu “...git şikayetini geri al, iyice delirttiniz beni, daha fazla birşey yapmak istemiyorum...” şeklindeki mesajın 5237 sayılı TCK"nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen sair tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeyerek, hatalı nitelendirme ile aynı maddenin birinci fıkrasının birinci cümlesi uyarınca hüküm kurulması,
5237 sayılı TCK"nın 58/5. maddesi hükmü karşısında tekerrüre esas fiili işlediği sırada on sekiz yaşını doldurmayan sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.