15. Ceza Dairesi Esas No: 2020/4644 Karar No: 2020/8344 Karar Tarihi: 10.09.2020
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/4644 Esas 2020/8344 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanması suçundan mahkumiyetine verilen hüküm temyiz edilmiştir. İlgili kuruma ödenmesi gereken 123,33 TL'yi uhdesinde tutarak suç işleyen sanığın, işlettiği fatura ödeme merkezinin yasal bir bayi olmadığı ve haksız menfaat temin ettiği belirlenmiştir. Bu nedenle eylemin dolandırıcılık suçunu oluşturduğu ve suç vasfında hataya düşülerek hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Mahkemenin, hüküm öncesinde yapılan uzlaştırma işlemlerinin sonucuna göre sanığın hukuki durumunu değerlendirmesi gerektiği belirtilerek, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Verilen kararda 155/2, 62, 52 ve 51 numaralı Türk Ceza Kanunu maddelerine atıf yapılmıştır. 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemleri gerektiği ifade edilmiştir.
15. Ceza Dairesi 2020/4644 E. , 2020/8344 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma HÜKÜM : TCK"nın 155/2,62,52 ve 51 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; 05/06/2020 tarihli tebliğnamede her ne kadar hükmü temyiz eden olarak sanıklar ... ve ... de gösterilmiş ise de; hükmün yalnızca hakkında mahkumiyet hükmü verilen sanık ... tarafından temyiz edildiği, haklarında beraat hükmü verilen diğer sanıkların herhangi bir temyizinin olmadığı anlaşıldığından, temyizin kapsamının yalnızca sanık ... yönünden verilen mahkumiyet hükmü ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelenmesinde; Agis 01-07 nolu Türk Telekom bayii fatura tahsil noktası olarak faaliyet gösteren işyerinin sahibi ve yetkilisi olan sanığın, katılan tarafından telefon ve internet fatura bedeli olarak yatırılan 123,33 TL"yi ilgili kuruma yatırmayıp uhdesinde tutmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; Sanık tarafından işletildiği belirtilen fatura ödeme merkezinin gerçek ve hukuksal temellerle açılan bir işyeri olmadığının ilgili kurum olan Türk Telekom Adana İl Müdürlüğünden gelen cevabi yazıda açıkça belirtildiği, bu nedenle sanığın yasal bir bayi olmamasına rağmen yetkisi olduğunu söyleyip hileli hareketlerle kişilerden fatura tahsil edip haksız menfaat temin ettiği, bu haliyle de eylemin, TCK"nın 157/1. maddesinde belirtilen ve uzlaştırma kapsamında kalan dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin suç vasfında hataya düşerek yazılı şekilde hüküm kurulması, Kabule göre de; Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 10/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.