Uyuşturucu veya uyarıcı madde ihraç etme - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/2542 Esas 2019/6850 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2542
Karar No: 2019/6850
Karar Tarihi: 04.12.2019

Uyuşturucu veya uyarıcı madde ihraç etme - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/2542 Esas 2019/6850 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi         2019/2542 E.  ,  2019/6850 K.

    "İçtihat Metni"


    Mahkeme : İSTANBUL Kapatılan 10. Ağır Ceza Mahkemesi
    (İSTANBUL 19. Ağır Ceza Mahkemesi)
    Suç : Uyuşturucu veya uyarıcı madde ihraç etme
    Hüküm : Mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    Ele geçirilen uyuşturucu madde miktarı ile oluşturduğu tehlikenin ağırlığı dikkate alındığında, TCK"nın 3/1. maddesindeki orantılılık ilkesi ile TCK"nın 61. maddesi gereğince temel cezanın alt sınırdan uzaklaştırılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış,
    Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtiler ve eleştiri dışındaki yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1-) Hükmedilen gün para cezasının, adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi sırasında 5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi yerine TCK"nın 52. maddesinin yazılması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
    2-) Tayin edilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında uygulanan kanun ve maddesinin karar yerinde gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
    3-) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
    1-) Hükmün gün adli para cezasının paraya çevrildiği bölümde bulunan "TCK’nın 52 maddesi" ibaresinin çıkarılarak yerine "TCK"nın 52/2. maddesi" ibaresinin yazılması,
    2-) Hüküm fıkrasının taksitlendirmeye ilişkin bölümünün başına “TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca" ibaresinin eklenmesi,
    3-) TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi, Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.