Tehdit - kasten yaralama - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/5575 Esas 2020/5352 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafii

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığa yükletilen 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hüküm yönünden;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2007/10-108 Esas, 2007/152 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, Kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, alt sınırdan uzaklaşmanın gerekçelerinin gösterilmesi, dayanılan gerekçelerin de yasal olması ve dosya içeriğiyle örtüşmesi ve orantılılık ilkesi ile bağdaşması gerektiği halde; sanık hakkında 6136 sayılı Yasanın 13/1. maddesi uyarınca hüküm kurulurken, Mahkemece "takdiren ve teşdiden" denildikten sonra, hapis cezasının üst sınırından az olacak şeklide 2 yıl olarak belirlendiği halde, adli para cezasının üst sınır olan 100 gün adli para cezası olarak fazla tayini,
2-Sanığa yükletilen silahla tehdit ve kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden;
a-Sanığın mağdura yönelik yaralama eylemini silahla gerçekleşdiğinin kabul edilmesi karşısında, TCK"nın 86/3-e maddesi uygulanmayarak eksik cezaya hükmedilmesi,
b-Her iki suçu yönünden;
Sanığın aşamalardaki savunmaları, mağdurun hüküm tarihinden sonra 09.04.2014 tarihli dilekçesinde sanığın yanında eşi varken kendisiyle tartışmaya girmiş olması nedeniyle sanığı az da olsa tahrik etmiş olabileceğini beyan etmesi karşısında; sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin tartışılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı ve sanık ... ile müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmadığından (2-a) numaralı bozma sebebi yönünden 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine,11/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.