Esas No: 2020/15331
Karar No: 2022/13751
Karar Tarihi: 31.05.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/15331 Esas 2022/13751 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkumiyet hükmü verdi. Temyiz istemi reddedilerek incelenen kararda, gerekçeli karar başlığındaki müştekilerin adlarının yazılmaması, sanığın savunma hakkının kısıtlanması, yargılama sonucunda cezanın şahsileştirilmesi gerektiği halde önceki karara yollama yapılarak Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK'nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranıldığı tespit edilmiştir. Kanun maddelerine ilişkin detaylı bilgi ise şöyle verilmiştir: Anayasanın 141. maddesi yargılama faaliyetlerinin açık olması, hakim kararlarının gerekçeli olması ve kanun önünde eşitlik ilkesini düzenlemektedir. CMK'nın 34. maddesi, hüküm tarihinde yürürlükteki kanunların uygulanacağını belirtirken, 223. ve 230. maddeleri ise gerekçeli kararın içeriğini düzenlemekte ve sanığın savunma hakkını güvence altına almaktadır. CMK'nın 231/11. maddesi ise, denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklerin yerine getirilmemesi halinde, sanığın duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda duruşmaya devam edilerek hükmün açıklanacağına ilişkin ihtarı içeren meşruhatlı davetiye ile duruşmadan haberdar edilerek savunması alındıktan sonra, hükmün açıklanmasını öngörmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteminin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1-Temyiz kanun yoluna tabi olup, kesinleşmesi halinde infaza verilecek ilamın açıklanan yeni hüküm olduğu, bu nedenle iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçe ile hangi delillere üstünlük tanındığının yargılama sonucunda açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle,Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK'nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
2-Gerekçeli karar başlığında müştekilerin adlarının yazılmaması,
3-CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca, sanık tarafından denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülükleri yerine getirmemesi halinde, duruşma açılmasını müteakip, sanığın duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda duruşmaya devam edilerek hükmün açıklanacağına ilişkin ihtarı içeren meşruhatlı davetiye ile duruşmadan haberdar edilerek savunması alındıktan sonra, hükmün açıklanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, duruşma davetiyesinde ''duruşmaya gelmediğiniz takdirde yokluğunuzda karar verileceği'' şeklindeki ihtar bulunmadan sanığın yokluğunda hükmün açıklanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı, sanık ...’un temyiz nedenleri bu nedenle yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 31/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
