MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
A-Sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b ve 143. maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 2 yıl 7 ay 7 gün yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 19 ay 7 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
B-Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Suçun işlenildiği yerin depo olarak kullanıldığının belirtilmesi karşısında, bahse konu depoda herhangi bir ticari faaliyetin sürdürülüp sürdürülmediği, bu yerde iş yeri sahibinin ya da işçilerin sürekli bulunup bulunmadığı, deponun ticari faaliyetin yapıldığı ana iş yerine ne kadar uzaklıkta bulunduğu, iş yerinde bulunan eşyaların sık sık bu depodan alınarak kullanılıp kullanmadığı hususları araştırılarak, gerekirse katılanın beyanı da alınarak sonucuna göre iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu yönünden sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a-Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlerde TCK"nın 116/4, 119/1-c maddesine göre belirlenen 2 yıl 12 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken 2 yıl 6 ay hapis yerine, 1 yıl 18 ay hapis cezası belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
b-İddianamede iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu kapsamında uygulanması gereken kanun maddesi olarak sadece 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesi gösterildiği halde, aynı Kanun’un 119/1-c maddesinin uygulanması ihtimaline binaen sanıklara ek savunma hakkı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurularak CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümlerde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 15/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.