Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/6863 Esas 2022/13639 Karar Sayılı İlamı

KARAR
Tehdit suçundan sanık ... ’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1-2, 43/1, 62, 52/2 ve 5271 sayılı Ceza Muhakamesi Kanunu’nun 251/3. maddeleri gereğince 440,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/06/2021 tarihli ve 2018/694 esas, 2021/272 sayılı kararının Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 04/03/2022 tarih ve 2022/15726 sayılı istem yazıları ile Dairemize gönderilmekle dosya incelendi.
İstem yazısında :"Dosya kapsamına göre, anılan Mahkemenin aynı kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan dolayı sonuç olarak verilen 1.380,00 Türk lirası adli para cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, aynı şekilde aynı hükümde tehdit suçundan dolayı sonuç olarak 440,00 Türk lirası adli para cezası verildiği, ancak bu adli para cezası ile ilgili olarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması yönünden bir karar verilmediği gibi bir değerlendirme de yapılmadığı, tehdit suçunun nev'i itibarıyla maddi bir zararın da oluşmadığı gözetildiğinde, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme;
Anayasanın 141/3. maddesinde belirtildiği üzere, mahkemelerin her türlü kararlarının gerekçeli yazılması gerekmektedir.
5271 sayılı CMK’nın “Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar” başlıklı 230. maddesinde; (1) Mahkûmiyet hükmünün gerekçesinde aşağıdaki hususlar gösterilir:
a) İddia ve savunmada ileri sürülen görüşler.
b) Delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin belirtilmesi; bu kapsamda dosya içerisinde bulunan ve hukuka aykırı yöntemlerle elde edilen delillerin ayrıca ve açıkça gösterilmesi.
c) Ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesi; bu hususta ileri sürülen istemleri de dikkate alarak, Türk Ceza Kanununun 61 ve 62 nci maddelerinde belirlenen sıra ve esaslara göre cezanın belirlenmesi; yine aynı Kanunun 53 ve devamı maddelerine göre, cezaya mahkûmiyet yerine veya cezanın yanı sıra uygulanacak güvenlik tedbirinin belirlenmesi.
d) Cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanaklar.” hükmüne yer verildiği,
Aynı Kanun’un 289. maddesinin (g) fıkrasında da hükmün 230 uncu madde gereğince gerekçeyi içermemesi, hukuka kesin aykırılık halleri arasında sayılmıştır.
Ayrıca, 5271 sayılı CMK'nın 225. maddesinde hükmün ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail hakkında verileceği, hükme bağlamıştır.
İnceleme konusu somut olayda; sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükmün gerekçe kısmında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğinin belirtilmesine rağmen, hüküm kısmında sanığın hakaret suçundan 1.380,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle CMK'nın 230. maddesine aykırı şekilde, hüküm ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulduğu ve bu durumun aynı Kanun’un 289/1-g maddesine göre hukuka kesin aykırılık halini oluşturması nedeniyle, kanun yararına bozma isteminin kabulüne karar verilmiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce farklı gerekçeyle yerinde görüldüğünden,
1- İstanbul 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/06/2021 tarihli ve 2018/694 esas, 2021/272 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Aynı Kanun maddesinin 4-b fıkrası gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 31/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.