Sağlık için tehlikeli madde temin etme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/595 Esas 2019/2175 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/595
Karar No: 2019/2175
Karar Tarihi: 12.04.2019

Sağlık için tehlikeli madde temin etme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/595 Esas 2019/2175 Karar Sayılı İlamı

Özet:

KAHRAMANMARAŞ 2. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık sağlık için tehlikeli madde temin etme suçundan mahkum edildi. Ancak mağdura yapılan alkol muayenesine dair rapor ve doktor muayenesi sonucunda sağlığının tehlikeye sokulduğuna ilişkin bir tespit bulunmadığı için, suça konu eylem sanık lehine olan ve hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanununun 6. maddesinin 3. fıkrası yollamasıyla 7. maddesinin 2. fıkrasına göre yaptırıma bağlandı. Buna göre, eğer çocuğun sağlığı tehlikeye sokulmuş olsaydı, TCK'nın 194. maddesi gereğince cezaya hükmedilecekti. Ancak, yalnızca idari para cezası verilebileceği sonucuna varıldı. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozuldu ve idari para cezası verilmesine yer olmadığına karar verildi. Yasa maddeleri olarak, 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanunu, 5320 sayılı Kanun, 1412 sayılı CMUK ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu kullanıldı.

10. Ceza Dairesi 2014/595 E. , 2019/2175 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : KAHRAMANMARAŞ 2. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Sağlık için tehlikeli madde temin etme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosyada mağdurun alkol muayenesine dair rapor ve doktor muayenesi sonucunda sağlığının tehlikeye sokulduğuna ilişkin bir tespit bulunmadığından, suça konu eylemin sanık lehine olan ve hüküm tarihinden sonra 11/06/2013 tarihinde yürürlüğe giren 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanununun 6487 sayılı Kanunla değiştirilen 6. maddesinin 3. fıkrası yollamasıyla 7. maddesinin 2. fıkrasına göre, 18 yaşını doldurmamış kişilere alkollü içki satılması veya sunulması sonucunda çocuğun sağlığının tehlikeye sokulması halinde ayrıca TCK"nın 194. maddesine göre cezaya hükmolunacağı, eylemin çocuğun sağlığını tehlikeye sokmaması halinde ise aynı Yasanın 7. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi gereğince münhasıran idari para cezası verileceği şeklinde yaptırıma bağlandığı anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi de gözetilerek, hükümlerin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak sabit olan 4250 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamındaki eylem nedeniyle uygulanabilecek idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 20/2-a maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının dolmuş olması karşısında, aynı Kanunun 20. maddesinin 1. fıkrası uyarınca İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 12.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.