MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek, Defter ve belgeleri gizlemek
HÜKÜM : 1-Sanıklar ..., ..., ..., ...: Beraat
2-Sanık ...: mahkumiyet

1-Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin, sanık ... hakkında 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın ve katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanıklar ..., ..., ... ve ...’un yüklenen suçu işledikleri sabit olmadığından CMK"nin 223/2-e maddesi uyarınca beraatleri gerektiği mahkemece dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin, sanık ... hakkında yapılan yargılamada toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak, yüklenen 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçunun sübutu kabul, oluşa uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı nedenin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında defter ve belgeleri gizleme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın ve katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
Defter ve belgeleri gizleme suçu yönünden temel cezanın 23.02.2012 suç tarihi itibarıyla 5904 sayılı Kanun’un 23. maddesi ile değişik 213 sayılı VUK"nin 359/a-2. maddesi uyarınca “18 ay” olduğu gözetilmeden, temel cezanın “1 yıl” olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanık ... ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun anılan Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün (2) no.lu bendinde “...BİR YIL...” olarak yeralan ibarenin yerine “...18 ay...” denilmek suretiyle suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.