Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/14925 Esas 2022/13731 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A- Sanık ...’in hakaret eylemine ilişkin kurulan hükmün temyizinde;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi, hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır,
Ancak,
Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesi gerekliliği,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafisinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden bu nedenle hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının, tebliğnameye uygun olarak, TCK'nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Mağdurların görev yerini değiştirme konusunda herhangi bir yetki ve gücü bulunmayan sanık ... tarafından söylendiği kabul edilen ifadelerin, tartışmanın bütünü ve söylendiği bağlam içinde değerlendirildiğinde tehdit niteliğinde olmadığı ve suç oluşturmadığı, ayrıca sanığın, mağdurlara yönelik cebir veya tehdit niteliğinde başkaca bir eylemi de bulunmadığından görevi yaptırmamak için direnme suçunun unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilmeden, sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Sanıklar ... ve ...’ya ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede talep olunmayan TCK’nın 265/3. madde ve fıkrasının sanıklar hakkında uygulanması suretiyle CMK'nın 226. maddesine aykırı davranılması,
3- Sanık ... hakkında mahkumiyet kararı verilmiş olması karşısında, sanık lehine vekalet ücretine hükmolunamayacağının gözetilmemesi,
4- Gerekçeli karar başlığında, davaya katılmak istemediklerini belirten mağdurların, katılan olarak gösterilmesi,
5- Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesi gerekliliği,
Bozmayı gerektirdiğinden, O Yer Cumhuriyet Savcısı, sanık ... ile sanıklar ... ve ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 31/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.