Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8795 Esas 2019/16247 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8795
Karar No: 2019/16247
Karar Tarihi: 18.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8795 Esas 2019/16247 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında mağdurlara kötü muamele ve aile hukukundan kaynaklanan yükümlülüğün ihlali suçlarından beraat hükümlerine ve mağdurlardan sadece birine yaralama suçundan mahkumiyet hükmüne karar vermiştir. Ancak, mağdurların vekilinin temyize hak ve yetkisi bulunmadığından bu kısımda temyiz isteği reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 234/2 ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddeleridir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesiyle ilgili olarak 24.11.2015 tarihli kararı da belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/8795 E. , 2019/16247 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında mağdurlar ... ve ...’e yönelik kötü muamele ve aile hukukundan kaynaklanan yükümlülüğün ihlali suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Şikayet ve şikayetten vazgeçme haklarının şahsa sıkı sıkıya bağlı haklardan olduğu, 15 yaşından küçük mağdurların yasal temsilcisi olan anneleri aracılığıyla bu hakları kullanabileceği, mağdurun annesi ...’un 26.01.2016 tarihli celsede sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmesi nedeniyle katılan sıfatı bulunmayan mağdurlar ... ve ... vekilinin hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığından, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.05.2014 tarihli ve 2013/287 Esas 2014/273 Karar sayılı kararında da belirtildiği şekilde, mağdura 5271 sayılı CMK"nin 234/2. maddesi uyarınca atanan zorunlu vekil ile 15 yaşından küçük mağdurun kanuni temsilcisinin iradelerinin çelişmesi halinde mağdurun kanuni temsilcisinin iradesine üstünlük tanınması gerektiğinden, mağdurlar vekilinin temyize hak ve yetkisi bulunmaması nedeniyle temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında mağdur ... ’u yaralama eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 18.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.